Renowacja trawnika krok po kroku

Renowację trawnika zaczyna się od zrobienia na nim porządków. Przede wszystkim trzeba ocenić, czy nie ma na nim chwastów, czyli roślin niepożądanych. Wiele osób nie wyobraża sobie murawy, na której rosną inne rośliny niż tylko trawa. Innym podobają się trawniki ze stokrotkami, krokusami, koniczyną. Nikt jednak nie chce mieć na nim ostów.

Z trawnika usuwa się tylko te rośliny, które uważa się za chwasty. Jeśli jest niewiele, np. pojedyncze mniszki lekarskie lub osty, można je usunąć ręcznie. Chwasty wycina się przy pomocy wąskiej łopatki, noża lub wyrywacza do chwastów. Jeśli na murawie ma być wyłącznie trawa, zastosować można środek chwastobójczy. Trzeba koniecznie pamiętać, że istnieją dwa rodzaje preparatów na chwasty: do roślin jedno- oraz dwuliściennych (niszczą wszystkie rośliny, w tym trawy) oraz do roślin dwuliściennych (niszczą inne rośliny niż trawa). Na murawy, na który ma być tylko trawa, nadają się preparaty do roślin dwuliściennych, np. Starane Trawniki i Dicotex 202 SL. Na trawnikach, na których mają rosnąć także np. koniczyna czy stokrotki, nie stosuje się oprysków preparatami chwastobójczymi, gdyż zniszczą te rośliny. Takie środki można ewentualnie zastosować punktowo, np. posmarować pędzelkiem liście chrzanu lub ostu, aby wyplenić je z korzeniami.

Wszystkie herbicydy działają tylko wtedy, jeśli padną na części zielone roślin (opryskiwanie ziemi jest bezcelowe). Dlatego zabieg trzeba przeprowadzić, gdy chwasty się zielenią. Pierwsze objawy ich zamierania widoczne są już po 1-2 dniach. Warto poczekać przynajmniej tydzień, aby środek chwastobójczy dotarł do głębokich korzeni. Dopiero wtedy można przystąpić do kolejnego kroku renowacji trawnika, czyli wertykulacji.

Przeczytaj także: Najczęściej występujące problemy z trawnikiem – top 10

Zabieg wykonuje się wertykulatorem mechanicznym lub ręcznym albo kosiarką czy aeratorem z funkcją wertykulacji. Polega na pionowym, płytkim (do 2 cm) nacinaniu murawy. Następnie z trawnika wygrabia się suche materiały. Zabieg robi się tylko raz w roku: wiosną (marzec, kwiecień, maj) lub na przełomie lata i jesieni (koniec sierpnia, wrzesień lub październik). Kilka dni przed zabiegiem można zastosować preparaty niszczące chwasty i mech. Trawnik powinien być suchy. Jeżeli źdźbła mają więcej niż 3 cm, należy go najpierw skosić.

Wertykulacja potrzebna jest na trawnikach, które mają więcej niż dwa lata. Tworzy się na nich filc ze szczątków organicznych, jak zaschnięte źdźbła, chwasty, mech, kłącza, korzenie. Z czasem jego warstwa staje się tak gruba i ubita, że utrudnia przenikanie wody, powietrza, a także nawozów do korzeni. Sfilcowany trawnik jest twardy, mało gęsty, bez intensywnego zielonego koloru. Podczas wertykulacji trawnik jest nacinany, co ułatwia usunięcie filcu. 

Wertykulatorem należy przejechać trawnik 1-2 razy wszerz i wzdłuż (więcej, jeżeli filcu jest dużo). Następnie suche elementy trzeba wygrabić i usunąć z trawnika. Jednocześnie wyrównuje się grabiami nierówności, np. należy zlikwidować kretowiska. Wertykulacja przygotowuje murawę do aeracji.

Przeczytaj także: Wertykulacja trawnika – kiedy i jak wykonać

Po wertykulacji można od razu zrobić aerację (napowietrzanie) trawnika. Ten zabieg jest zalecany zwłaszcza na murawach mocno ubitych, po których często się chodzi, biega czy jeździ samochodami. Polega na nakłuwaniu darni na głębokość 5-10 cm. Wykonuje się go aeratorem mechanicznym, ręcznym (na kółkach) lub nakładanym na buty.

Użyć też można wygodnego w aplikacji Aeratora w płynie do trawników, który jest bezpieczny dla ludzi, zwierząt i środowiska. Dzięki działalności pożytecznych mikroorganizmów, poprawiających strukturę podłoża, gleba po jego użyciu jest natleniona i mniej zbita. Do korzeni łatwiej docierają woda oraz składniki nawozowe. Zabieg redukuje również chorobotwórcze bakterie, wirusy, grzyby.

Po wykonaniu aeracji można ewentualnie wykonać piaskowanie trawnika. Ten zabieg wykonuje się, jeżeli gleba jest ciężka, mało przepuszczalna. Rozluźnia podłoże i sprzyja lepszemu korzenieniu  trawy. Ogranicza też wyrastanie mchu.

Przeczytaj także: Jakie zabiegi pielęgnacyjne poprawią wygląd trawnika na wiosnę

Na trawnikach – przez cały rok - bardzo często powstają ubytki. Przyczyny są różne. Zdarza się, że w niektórych miejscach murawa jest częściej deptana i tego nie wytrzymuje. Czasem trawa zamiera pod hałdami śniegu, jesiennymi liśćmi czy nawet piłką leżącą kilka lub więcej dni. Bywa też, że wypierają ją mech oraz chwasty. Dużo pustych miejsc jest na trawniku po wertykulacji.

Trawnik niszczą też np. krety, nornice, pędraki. Przed zrobieniem dosiewki warto się ich pozbyć, by wyeliminować przyczynę powstawania ubytków. Po wertykulacji lub aeracji profilaktycznie zastosować można preparat mikrobiologiczny P-Drakol. Zawiera pożyteczne bakterie (bezpieczne dla ludzi oraz domowych zwierząt), które stwarzają niekorzystne warunki bytowania dla pędraków, nicieni i drutowców. Preparat stosuje się w postaci podlewania konewką albo oprysku. Krety przepłaszają preparaty zawierające olejek lawendowy, jak Kretomax Koncentrat, Żel na krety Reiss aus czy Granulat na krety Reiss aus. Skuteczny sposób na uciążliwe krety to Kretołap (jest wielokrotnego użytku).

Tam, gdzie są ubytki, należy zrobić dosiewkę. Rodzaj mieszanki trawnikowej dopasowuje się do charakteru murawy oraz jej stanowiska. Przykładowo, w miejscach zacienionych sprawdzi się Trawa Shania, a w nasłonecznionych – Trawa Dakar. Jeśli trawnik jest intensywnie użytkowany, np. do gry w piłkę, odpowiednia będzie Trawa Olimpia, zaś na murawy reprezentacyjne, które mają być efektownym tłem, Trawa Gracja.

Do regeneracji zniszczonych, przerzedzonych trawników przeznaczona jest Trawa Regina. W jej składzie są życica trwała Solen (30%), życica trwała Brawa (30%), życica trwała Maja (30%), kostrzewa czerwona Reda (10%).

Na problematycznych, łysiejących trawnikach dosiać też można mikrokoniczynę, która szybko tworzy gęstą, ciemnozieloną murawę. W tej roli sprawdza się zwłaszcza odmiana Abercrest oraz zawierające ją mieszanki trawnikowe, jak Trawnik odporny na psa Vegano, Trawnik samonawożący Vegano czy Trawnik odporny na suszę Vegano. Trawnik z mikrokoniczną jest bardziej odporny m.in. na suszę i deptanie. Taka murawa sama się nawozi, gdyż mikrokoniczyna wchodzi w symbiozę z bakteriami wiążącymi azot z powietrza.

Dosiewkę trawnika wykonuje się od kwietnia do października. Najlepsze terminy to wiosna oraz przełom lata i jesieni (latem trawa może wschodzić słabo z powodu upałów i suszy). Na oczyszczonym oraz wyrównanym trawniku rozrzuca się nasiona trawy, zwłaszcza w miejscach gdzie był przerzedzony. Następnie należy go zagrabić i obficie podlewać.

Przeczytaj także: Dosiewka trawnika – praktyczne wskazówki

Aby zregenerować trawnik, można zrealizować wszystkie kroki, by wrócił do pełnej formy. W przypadku ubytków sezonowych, np. kopce kreta, wystarczy je wyrównać i dosiać trawę.

Po pełnej renowacji, obejmującej zwłaszcza wertykulację, trawnik najpierw wygląda jak zniszczony. Nie trzeba się jednak obawiać! Taka murawa świetnie się odnawia – staje się gęsta, ciemnozielona, wygląda jak puszysty dywan. Efekt zachęca do robienia pełnej regeneracji co roku. Nie można jednak zapomnieć o dalszej, systematycznej pielęgnacji.

Zregenerowany trawnik zasila się już po tygodniu. Jednak jeżeli była dosiewana trawa, bezpieczniej używać preparatów naturalnych, jak Biohumus Max Uniwersalny (zawiera biohumus wytwarzany przez dżdżownice) i Bezpieczny Trawnik (na bazie masy owocowo-warzywnej). Nawozy mineralne można stosować po miesiącu, pamiętając, że inne preparaty stosuje się wiosną i latem (np. Nawóz regeneracyjny do trawników) oraz jesienią (np. Nawóz jesienny do trawników Przygotowanie do zimy).

Pierwsze koszenie zregenerowanego trawnika wykonuje się, gdy trawa osiągnie około 4 cm wysokości. Jeśli była dosiewana, należy poczekać aż młode źdźbła osiągną 8-10 cm. Koszenie sprzyja zagęszczaniu murawy. Innym ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest podlewanie. Jego częstotliwość i ilość wody dostosowuje się do pogody.

Przeczytaj także: W jaki sposób przygotować trawnik do zimy