Choroby i szkodniki magnolii – objawy i zwalczanie

Magnolie nie sprawiają większych problemów, jeśli mają zapewnioną odpowiednią glebę (próchniczą, o odczynie pH 5-6). Nie mniej ważne jest prawidłowe nawożenie (specjalnymi nawozami do magnolii). Warto także ściółkować magnolie naturalnymi materiałami, np. korą. Ściółka zabezpiecza korzenie przed przemarznięciem (są najbardziej wrażliwe na mróz), a także przedwczesnemu ruszeniu wegetacji. Naturalna ściółka rozkłada się i zamienia w próchnicę. Dzięki niej magnolie zdecydowanie lepiej przyswajają składniki dostarczone w nawozach, m.in. potas. Bardziej są odporne również na brak wody.

Na ścieżki obok których rośnie magnolia nie należy sypać soli kuchennej na oblodzenia. Sól może być przyczyną zasychania magnolii. Takie egzemplarze mają małe, jasnozielone liście, słabo rosną oraz są mniej odporne na choroby i szkodniki. Magnolii nie należy sadzić w ciasnych skupiskach z innymi roślinami. To bowiem sprawia, że liście i kwiaty wolniej schną po deszczu, podlewaniu czy rosie. W efekcie magnolie są częściej atakowane przez choroby.

Magnolie kwitną wiosną, zanim rozwiną się ich liście. Jeżeli pąki kwiatowe się rozwinęły, ale prognozowane są przymrozki, warto na magnolię narzucić ochronę w postaci białej agrowłókniny. Taka ochrona zapobiega przemarznięciu kwiatów. Kłopotów w uprawie magnolii można także uniknąć wybierając dla nich słoneczne stanowisko. W zbyt zacienionych miejscach słabiej kwitną i częściej są porażane przez patogeny.

Przeczytaj także: Badanie odczynu gleby – 4 sposoby oraz Ściółkowanie korą – 6 zalet

To choroba grzybowa, która bardzo osłabia magnolie, ale także je oszpeca. Zniszczeniu ulegają liście, co sprawia, że magnolie wyglądają rachitycznie, a nieliczne kwiaty, jeśli się pojawią, są zniekształcone i drobne. Rozwojowi antraknozy sprzyjają wysoka temperatura oraz wilgotność. Szczególnie w lipcu warto kontrolować stan liści magnolii pod kątem antraknozy.

Objawy: na liściach magnolii pojawiają się koliste, brązowe plamy z żółtawymi przebarwieniami na brzegach (mogą się zlewać). Następnie brązowe tkanki zamierają i stają się suche. Liście się zwijają i często za wcześnie opadają. Na korze, zwłaszcza młodych magnolii, może pojawić zgorzel w postaci pęknięć. Uszkodzenia kory pojawiają się w różnych miejscach, zarówno na głównych pędach, jak i bocznych. Nierzadko chorobotwórczy grzyb zasiedla rozwidlenia gałązek. W zaawansowanym stadium na korze i odsłoniętym drewnie można dostrzec ciemne punkciki. Choroba może doprowadzić do zamierania magnolii.

Zwalczanie: po zauważeniu pierwszych objawów lub profilaktycznie (jeżeli magnolia chorowała sezon wcześniej), trzeba wykonać oprysk środkiem grzybobójczym, np. Scorpion 325 SC. Zastosować też można preparat mikrobiologiczny Polyversum WP. W jego składzie jest niewywołujący chorób grzyb, który jest pasożytem niektórych gatunków grzybów chorobotwórczych. Jesienią trzeba koniecznie usunąć z ogrodu opadłe, chore liście magnolii. Jeżeli na korze postały rany, należy je zabezpieczyć. Służy do tego Maść ogrodnicza (ma formę emulsji do nanoszenia pędzlem).

Przeczytaj także: Czy choroby grzybowe można zwalczać grzybem

Przyczyną chlorozy nie są chorobotwórcze mikroorganizmy lecz błędy w uprawie: niewłaściwy odczyn gleby (zbyt wysokie pH) oraz używanie niewłaściwych nawozów (nie obniżających odczynu gleby). Magnolie preferują bowiem odczyn pH 5-6, czyli kwaśny. Tylko wtedy ich korzenie mogą prawidłowo przyswajać składniki pokarmowe.

Objawy: początkowo liście drobnieją oraz stają się jasnozielone. W skrajnych wypadkach żółkną i zbyt wcześnie opadają. Kwiaty są mniejsze i wyblakłe. Wzrost magnolii jest zahamowany.

Zwalczanie: po zauważeniu pierwszych objawów należy sprawdzić odczyn gleby (powinien wynosić pH 5-6). Służy do tego Zestaw do badania pH gleby. Trzeba też zmienić nawóz na przeznaczony do magnolii – dostarczy składników pokarmowych oraz obniży pH ziemi. To może być np. Nawóz granulowany do magnolii. Powierzchnię ziemi warto wyściółkować naturalnymi materiałami. Odpowiednia jest np. kora nieodkwaszona. Obniża odczyn gleby i chroni ją przed nadmiernym przesuszeniem. Zapobiega także przed przemarzaniem korzeni magnolii. Po pewnym czasie rozkłada się i zamienia w próchnicę, dzięki której magnolia lepiej przyswaja składniki pokarmowe.

Przeczytaj także: Gdy magnolia słabo kwitnie – jak nawozić

Chorobę wywołuje grzyb, który zasiedla liście, a także młode pędy i kwiaty. Najczęściej do infekcji dochodzi w czerwcu oraz lipcu, zwłaszcza podczas deszczowej pogody. Bardziej narażone na mączniaka prawdziwego są magnolie osłabione, np. nieprawidłowo nawożone oraz egzemplarze, które często podlewa się na liście.

Objawy: liście pokrywa biały nalot przypominający mąkę, który z czasem ciemnieje. Porażone liście są bez wigoru, zdeformowane, stopniowo zamierają. Mogą zbyt wcześnie opadać. Chore magnolie są słabe, bardziej podatne na atak szkodników oraz uszkodzenie przez mróz.

Zwalczanie: w profilaktyce i wczesnym zwalczaniu mączniaka prawdziwego pomocny jest Evasiol. To preparat na bazie skrzypu polnego.

Grzyby chorobotwórcze wywołujące mączniaka prawdziwego zwalczać można również przy pomocy pożytecznych grzybów, które na nich pasożytują. Zawiera je preparat mikrobiologiczny Polyversum WP. Jesienią należy usuwać i niszczyć opadłe liście spod chorych magnolii.

To bakterioza, której występowaniu sprzyja wilgotna pogoda. Patogen uszkadza liście magnolii, co osłabia całą roślinę. W efekcie słabsze jest kwitnienie. Zainfekowane egzemplarze gorzej zimują.

Objawy: na liściach pojawiają się ciemne, okrągłe plamy i cętki.

Zwalczanie: jesienią usuwać i niszczyć opadłe liście z oznakami choroby (to najlepsza profilaktyka). W następnym sezonie - wczesną wiosną - należy opryskać magnolię w stanie bezlistnym (przed kwitnieniem) preparatem Miedzian. To środek rekomendowany do upraw ekologicznych. Zabieg należy powtórzyć latem oraz wczesną jesienią.

Jeśli kwiecień i maj są wilgotne, magnolie może atakować szara pleśń. To choroba grzybowa, która niszczy zwłaszcza kwiaty.

Objawy: na płatkach kwiatów pojawiają się wodniste, gnijące, brunatne plamy. Zmiany chorobowe mogą być na wszystkich kwiatach albo pojedynczych. Czasem podobne objawy można zaobserwować na najmłodszych pędach. Choroba osłabia magnolie, mogą być bardziej podatne na przemarznięcie.

Zwalczanie: po zauważeniu pierwszych oznak choroby wykonać oprysk, np. preparatem mikrobiologicznym Polyversum WP. W jego składzie jest niepatogeniczny grzyb Pythium oligandrum, który pasożytuje grzyby chorobotwórcze. Stymuluje też wzrost roślin wprowadzając do ich tkanek m.in. cukry i fitohormony. Małe magnolie można opryskać także preparatem Biosept Active Spray, który zawiera ekstrakt z grejpfruta. Środek stymuluje odporność oraz witalność roślin.

Do uszkodzenia magnolii przez myszy dochodzi zwykle zimą w ogrodach położonych blisko pól i lasów. Zagnieżdżaniu gryzoni sprzyja zbyt gruba warstwa ściółki. Gdy nie ma śniegu warto sprawdzać, czy dolna część pnia magnolii nie jest obgryziona.

Objawy: na dolnej części pnia można zauważyć wygryzione ubytki w korze. Magnolia może też zasychać z powodu obgryzionych korzeni.

Zwalczanie: rany na pniu jak najszybciej zabezpieczyć. Odpowiednia jest np. Maść ogrodnicza.

W pobliżu magnolii ustawić trutkę w stacji deratyzacyjnej (przeznaczonej do użytku na zewnątrz). To mogą być np. Granulat na myszy i szczury Esca Pellet lub Pasta na myszy i szczury Esca Pasta. Zmniejszyć grubość ściółki. Latem zadbać o systematyczne podlewanie magnolii (ze względu na ubytki korzeni).

Podczas suchej i upalnej pogody magnolie często są atakowane przez przędziorki. Najczęściej to lipiec oraz sierpień. Te szkodniki żerują na spodach liści, wysysając z nich soki.

Objawy: liście są zniekształcone, niewyrośnięte, żółkną. Mogą przedwcześnie opadać. W efekcie magnolia jest osłabiona, słabo kwitnie i może przemarzać.

Zwalczanie: zastosować można oprysk preparatami Agrocover Koncentrat lub Agrocover Spray, w których składzie jest olej rydzowy. Ciecz użytkowa pokrywa przędziorki cienką, lepką powłoką, która utrudnia im oddychanie, poruszanie i żerowanie. W efekcie szkodniki giną.

Żerują na kwiatach oraz najmłodszych liściach. W pierwszej fazie inwazji bardzo trudno je zauważyć, gdyż mają mikroskopijne wymiary. Przypominają drobne przecinki (o długości około 1 mm). Łatwiej zauważyć czarne odchody wciornastków wyglądające jak czarny pył.

Objawy: liście, na których żerują wciornastki, ulegają deformacji, a następnie stopniowo zamierają. Na płatkach kwiatów można zauważyć drobne plamki po nakłuciach oraz dziurki.

Zwalczanie: po zauważeniu szkodnika lub objawów jego żerowania wykonać oprysk np. preparatami Emulpar Spray lub Emulpar 940 EC (zawierają olej rydzowy). Oba środki nie mają okresu karencji i prewencji. Są nieszkodliwe dla pszczół. Ciecz robocza oblepia szkodniki, utrudniając im funkcje życiowe. Giną po kilku dniach.