Kwitnące krzewy ozdobne – 5 najpiękniejszych

„Może zawdzięczam kwiatom, że zostałem malarzem” – stwierdził Claude Monet, słynny francuski malarz, który żył na przełomie XIX i XX wieku. Każdy z nas ma inne powody, by mieć w ogrodzie najpiękniejsze kwitnące krzewy ozdobne. Wiele osób lubi otaczać się kwiatami, bo ich widok poprawia im nastrój. Inni wybierają gatunki modne albo które zachwyciły ich w innych ogrodach. Kwitnące krzewy ozdobne, np. hortensje, zwabiają motyle. Dzięki temu aranżacje ogrodowe są jeszcze bardziej dynamiczne i kolorowe. Wiele pięknych krzewów ozdobnych wspaniale pachnie, co dla wielu osób jest dodatkowym atutem. Kwiaty niektórych, np. lilaków i róż, nadają się na bukiety, które można wręczać bliskim osobom. Takie własnoręcznie wyhodowane prezenty też sprawiają dużo radości.

Przeczytaj także: Piękne rośliny kwitnące

Azalia (Rhododendron) dziko rośnie w Azji, Europie i Ameryce Północnej. Znanych jest wiele jej gatunków. Jeden z nich – azalia pontyjska  (różanecznik pontyjski) – spotykany jest także w Polsce. W ogrodach uprawiane są najczęściej krzyżówki międzygatunkowe, zwłaszcza z azalią japońską. Azalie należą do rodziny wrzosowatych, podobnie jak borówka, wrzos i wrzosiec.

Azalia to nazwa zwyczajowa. Tak określane są rododendrony, których liście opadają na zimę częściowo lub całkowicie. Rododendrony zaś, które są zimozielone (ich liście nie opadają na zimę), zwyczajowo nazywane są różanecznikami. Zarówno azalie, jak i różaneczniki to jedne z najpiękniejszych kwitnących krzewów ozdobnych. Azalie zwykle mają mniejsze rozmiary. To popularne kwiaty doniczkowe wręczane zamiast kwiatów ciętych.

Przeczytaj także: Azalia, rododendron, różanecznik – czym się różnią

W polskim klimacie największe azalie dorastają zwykle do metra wysokości oraz szerokości (w zależności od odmiany). Zakwitają przed wypuszczeniem liści albo gdy liście się już pojawią (również w zależności od odmiany). Kwiatów jest bardzo dużo, zebrane są w kwiatostany po kilka lub kilkanaście sztuk. Nierzadko jest ich tak wiele, że krzew wygląda jak kolorowa poduszka. Paleta kolorów azalii jest szeroka. To m.in. biały, różowy, czerwony, pomarańczowy, żółty w mocnych, ciepłych odcieniach. Bardzo często kwiaty są wielokolorowe, z plamkami na płatkach, które dodatkowo uatrakcyjniają ich wygląd. Niektóre azalie pachną (delikatnie lub średnio mocno).

Liście azalii najczęściej opadają na zimę całkowicie lub częściowo (w zależności od odmiany). Z reguły pięknie przebarwiają się jesienią w odcieniach kolorów pomarańczowego i czerwonego, co jest dodatkowym walorem ozdobnym tych pięknych krzewów.

Przeczytaj także: Uprawa rododendrona w doniczce – jak pielęgnować

Azaliom trzeba zapewnić ziemię żyzną, próchniczą oraz kwaśną (pH 3,5-5,5). Tak niski odczyn podłoża jest niezbędny, aby ich korzenie mogły prawidłowo przyswajać składniki pokarmowe. Do ustalenia odczynu służy np. Zestaw do badania pH gleby. Przy pomocy specjalnych pasków, które są w komplecie, wynik otrzymuje się po około 30 sekundach. W równie prosty sposób można skorygować odczyn ziemi, jeśli okaże się za wysoki. Pomocny jest w tym preparat Podłoże pH minus.

Wygodne są gotowe podłoża do sadzenia, których skład i odczyn jest dopasowany do potrzeb roślin kwaśnolubnych. Polecane jest np. Gotowe podłoże do rododendronów, azalii, wrzosów i wrzośców. Azalie lubią ściółkowanie naturalnymi materiałami, które obniżają odczyn ziemi oraz wzbogacają ją w próchnicę, takimi jak Torf ogrodniczy kwaśny oraz kora.

Przeczytaj także: Ściółki naturalne – z czego zrobić

Azalie zasila się od końca kwietnia do połowy lipca – gruntowe jeden raz w miesiącu, zaś doniczkowe co tydzień. Polecane są nawozy do rododendronów, azalii, różaneczników. Mają one specjalny skład, dzięki czemu nie tylko dostarczają składników pokarmowych, ale także obniżają odczyn ziemi. Odpowiednie są np. Nawóz granulowany do rododendronów i azalii, Nawóz w płynie do rododendronów Bujnie Kwitnienie, Nawóz rozpuszczalny Bujne Kwitnienie do rododendronów, Nawóz granulowany zakwaszający do roślin kwaśnolubnych.

Przeczytaj także: Różaneczniki i azalie – jak nawozić

Z Ameryki Północnej wywodzą się hortensja dębolistna i hortensja krzewiasta, zaś z Azji – hortensja bukietowa, hortensja kosmata, hortensja piłkowana, hortensja pnąca. W Polsce bardzo lubiana i ceniona, ale jednocześnie najtrudniejsza w uprawie, jest hortensja ogrodowa. To krzyżówka międzygatunkowa. Jej kwiatostany mają kształt kul: białych, różowych, niebieskich i wielobarwnych. W ogrodach sadzone głównie szlachetne odmiany hortensji. Do wyboru są ich setki i ciągle pojawiają się nowe.

Przeczytaj także: Dlaczego warto uprawiać hortensje

Hortensje to krzewy dorastające zwykle do 1-3 m wysokości. Wyjątkiem jest hortensja pnąca, która wspina się po podporach, takich jak ogrodzenia, mury, drzewa. Jej pędy mogą osiągać nawet do 20 m długości. Liście hortensji opadają na zimę. Najczęściej są zielone, przebarwiające się jesienią w kolorach żółtym i czerwonym. Rzadko zdarzają się odmiany o liściach pstrych.

Kwitnienie hortensji trwa długo – zaczyna się w czerwcu i kończy na przełomie lata i jesieni. Kwiatostany następnie zasychają - jeżeli się ich nie zetnie, zdobią ogród także zimą. Kwiatostany są okrągłe lub płaskie (w zależności od odmiany). Unikalną cechą kwiatów hortensji jest zmiana ich koloru w miarę przekwitania. Poza tym barwa kwiatów może się zmieniać w zależności od odczynu podłoża. Dlatego trudno jest określić kolor poszczególnych odmian. Przykładowo, najpierw mogą być białe, a po kilku tygodniach stać się malinowe.

Najczęściej hortensje kwitną w odcieniach kolorów białego, fioletowego, różowego, zielonego. Poszukiwane są hortensje z kwiatami niebieskimi. Największą paletę barw mają hortensje ogrodowe.

Hortensje są ozdobne również z liści. Za najbardziej cenne pod tym względem uważane są hortensje dębolistne oraz hortensje pnące.

Przeczytaj także: Gatunki i odmiany hortensji - przegląd

Hortensjom należy zapewnić kwaśną glebę. Jednak pod tym względem są one mniej wymagające niż np. azalie oraz różaneczniki. Prawidłowy odczyn ziemi ma wpływ na intensywne wybarwienie kwiatów, zwłaszcza odmian niebieskich. Ziemia powinna być także żyzna, próchnicza, lekko wilgotna. Do sadzenia polecane jest Gotowe podłoże do hortensji, którego receptura jest dostosowana do potrzeb tych krzewów. Warto też hortensje ściółkować naturalnymi materiałami, takimi jak Torf ogrodniczy kwaśny, kora, zrębki. Dzięki temu podłoże jest chronione przed szybkim wysychaniem, nadmiernym nagrzewaniem przez słońce i głębokim przemarzaniem. Poza tym ściółka rozkłada się i zamienia w próchnicę, co korzystnie wpływa na wzrost, kwitnienie i zimowanie hortensji.

Przeczytaj także: Nawozy zakwaszające – kiedy i jak stosować

Hortensje zasila się co miesiąc od maja do połowy lipca. Używać należy nawozów do hortensji, gdyż ich receptury są dostosowane do wymagań tych krzewów. Polecane są np. Nawóz Zadbane Kwiaty do hortensji z mączką bazaltową, Nawóz w płynie Bukiety Kwiatów do hortensji, Nawóz granulowany do hortensji z mikroskładnikami. Do odmian, które kwitną w niebieskim kolorze, lepiej wybrać jest rozpuszczalny Nawóz Intensywne Barwy do hortensji niebieskiej. Kwiatostany są wtedy nie tylko duże, ale także mocno wybarwione.

Na przełomie lata i jesieni warto wykonać jesienne nawożenie hortensji.  Rekomendowane są kompost świeży i granulowany oraz Nawóz jesienny do roślin ozdobnych (w jego składzie są potas i fosfor).

Przeczytaj także: 7 rzeczy, które lubią hortensje

Lilak (Syringa), potocznie znany jako bez, to jeden z najpopularniejszych krzewów ozdobnych. Należy do rodziny oliwkowatych, podobnie jak forsycja, ligustr, jesion, oliwka.

Na naturalnych stanowiskach występuje w Azji oraz Europie. Obecnie uprawiany jest na całym świecie. Istnieje wiele gatunków lilaków, ale najsłynniejszy i najpopularniejszy to lilak pospolity. Był on uprawiany w ogrodach sułtanów Imperium Osmańskiego. Stamtąd rozprzestrzenił się na Europę. Dlatego dawniej nazywano go bez turecki lub lilak turecki.

Lilaki to krzewy lub niewielkie drzewa. Ich liście zwykle są zielone, ale zdarzają się odmiany o pstrych. Kwiaty są drobne (0,5-1,5 cm średnicy), pojedyncze, półpełne lub pełne, zebrane w okazałe kwiatostany o długości 15-20 cm. W zależności od odmiany są białe, różowe, fioletowe (w różnych odcieniach). Szlachetne odmiany mają często kwiaty cieniowane różnymi kolorami, np. różowobiałe. Bardzo oryginalnie wyglądają kwiatostany, w których pąki są ciemniejsze niż kwiaty. Rzadkość to odmiany dwukolorowe, jak lilak pospolity Sensation. Jego fioletowe kwiaty mają białe krawędzie. Większość lilaków pięknie pachnie.

Lilaki karłowe i szczepione na pniach mają po około 2 m wysokości. Pozostałe zaś dorastają do 3-5 m – w zależności od cięcia (znoszą je bardzo dobrze). To krzewy nadające się do sadzenia jako solitery na trawniku, a także przy murze czy ogrodzeniu.

Przeczytaj także: Które lilaki są najpiękniejsze

Najlepiej lilaki rosną w ziemi żyznej, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Wtedy ich kwiatostany są bardzo duże, a liście mają intensywne zabarwienie. Jednak to krzewy przystosowujące się także do gorszych warunków (często dziczeją).

Do dołka, w którym ma być posadzony lilak, warto wsypać kompost świeży lub granulowany. Dobrym wyborem będzie też preparat TerraCottem Universal. To hydrożel z nawozem poprawiający właściwości gleby oraz zwiększający zdolność podłoża do magazynowania wody. Lilaków nie należy sadzić w ziemi podmokłej i w zagłębieniach terenu, gdzie tworzą się kałuże.

Do wytworzenia dużej masy kwiatów i liści lilaki potrzebują wielu składników pokarmowych. Jeżeli w podłożu jest ich za mało, kwiatostanów jest mniej oraz są drobniejsze. Liście zaś mają jasnozielony kolor i wyglądają jak wyblakłe. Lilaki rosnące w gruncie zasila się w kwietniu. Odpowiedni jest Nawóz granulowany do kwitnących z mikroskładnikami. Okazy uprawiane w donicy zasila się częściej – raz w miesiącu od kwietnia do połowy lipca. Polecany jest Nawóz rozpuszczalny Eksplozja Kwiatów do kwitnących.

Lilaki korzystnie reagują na nawożenie jesienne, które wykonuje się od sierpnia do października. Do takiego zasilania nie nadają się standardowe nawozy, które stosuje się wiosną. Nie powinny zawierać azotu! Dobry skład ma Nawóz granulowany jesienny do roślin ozdobnych. Zawiera potas i fosfor, których lilak potrzebuje do bujnego kwitnienia w następnym sezonie.

Przeczytaj także: Jesienne nawożenie krzewów ozdobnych

Różanecznik (Rhododendron) na naturalnych siedliskach spotkać można w Azji, Europie i Ameryce Północnej. W ogrodach najczęściej uprawiane są krzyżówki międzygatunkowe, które wyróżniają się bardzo obfitym kwitnieniem i lepszym przystosowaniem do klimatu polskiego. Różaneczniki zaliczane są do rodziny wrzosowatych, tak jak borówka, wrzos i wrzosiec. To krzewy długowieczne. Nawet po 100 latach nie tracą walorów ozdobnych.

Różanecznikami zwyczajowo określane są rododendrony, których liście nie opadają na zimę (są zimozielone). Do tego samego rodzaju należą azalie, które na zimę zrzucają liście częściowo lub całkowicie.

Przeczytaj także: Najpopularniejsze odmiany rododendronów

Różaneczniki mają duże, grube, skórzaste liście. Tworzą one piękne tło dla innych roślin przez cały rok. Pełnia kwitnienia przypada na maj i czerwiec. W tym okresie to rododendron jest królem ogrodów. Kwiaty są duże, zebrane w okazałe kwiatostany. Paleta barw jest szeroka: od bieli, poprzez wiele odcieni różu i fioletu, aż po czerwień. Jeżeli krzewy są dobrze pielęgnowane, kwiatów jest tak dużo, że prawie nie widać liści. Niektóre odmiany pachną.

Rosną wolno. W polskich ogrodach różaneczniki rzadko osiągają więcej niż dwa metry wysokości. Wiele odmian jest całkowicie mrozoodpornych.

Przeczytaj także: Choroby i szkodniki rododendronów – objawy i zwalczanie

Uprawa różaneczników udaje się tylko w kwaśnej ziemi (pH 3,5-5,5), najlepiej próchniczej i lekko wilgotnej. Niski odczyn jest konieczny, aby korzenie mogły prawidłowo przyswajać składniki pokarmowe. Jak zmierzyć odczyn podłoża? Próbki łatwo zbadać we własnym zakresie i w dodatku szybko (po około 30 sekundach). Nie trzeba mieć umiejętności chemicznych. Służy to tego Zestaw do badania pH gleby. Jeżeli odczyn okaże się za wysoki, można go równie łatwo obniżyć. Pomocny jest w tym preparat Podłoże pH minus. Dodaje się go do wody w konewce i podlewa podłoże.

Do sadzenia różaneczników polecane są gotowe podłoża do sadzenia, których skład i odczyn jest dopasowany do potrzeb roślin kwaśnolubnych. To np. Gotowe podłoże do rododendronów, azalii, wrzosów i wrzośców. Różaneczniki lubią ściółkowanie naturalnymi materiałami, które obniżają odczyn ziemi oraz wzbogacają ją w próchnicę, takimi jak Torf ogrodniczy kwaśny oraz kora.

Przeczytaj także: Przycinanie rododendronów – pielęgnacyjne, formujące, odmładzające

Różaneczniki zasila się od końca kwietnia do połowy lipca. Jeżeli rosną w ogrodzie, wystarczy nawożenie jeden raz w miesiącu. Doniczkowe różaneczniki zasila się co tydzień. Nie należy przekraczać zalecanych dawek nawozów ani zasilać zbyt często. Takie różaneczniki gorzej zimują, są bardziej podatne na choroby i szkodniki, mogą brązowieć brzegi ich liści.

Najlepsze są nawozy do rododendronów, azalii, różaneczników. Ich skład jest opracowany zgodnie ze specyficznymi potrzebami tych wspaniałych krzewów (muszą mieć kwaśny odczyn ziemi, aby przyswajać składniki pokarmowe). Polecane są np. Nawóz granulowany do rododendronów i azalii, Nawóz w płynie do rododendronów Bujnie Kwitnienie, Nawóz rozpuszczalny Bujne Kwitnienie do rododendronów, Nawóz granulowany zakwaszający do roślin kwaśnolubnych.

Przeczytaj także: Nawozy zakwaszające – kiedy i jak stosować

Nieprzypadkowo róża jest nazywana królową kwiatów. Jej urodę od wieków sławili poeci, malarze, muzycy. Sadzona była w ogrodach władców. Kolory jej kwiatów mają bogatą symbolikę, np. czerwony oznacza miłość. Znanych jest około 200 gatunków róż. Prawdopodobnie wywodzą się z Azji, ale obecnie rosną dziko także w Afryce, Ameryce Północnej i Europie (również w Polsce). W ogrodach uprawia się głównie szlachetne odmiany, których są tysiące. Różnią się m.in. wielkością, zapachem i kolorami kwiatów, wysokością, odpornością, a nawet kolcami (niektóre róże są bezkolcowe). W polskim klimacie wiele odmian trzeba zabezpieczać przed mrozem, ale są też odmiany odporne na ekstremalnie niską temperaturę.

Przeczytaj także: Sposób na piękne róże

Typów róż jest tak wiele, że nie ma jednego kanonu wyglądu tych pięknych krzewów. Wśród róż są miniaturki, ale też odmiany pnące, których pędy dorastają do 10 m długości. Kwiaty róż mogą być pojedyncze, półpełne lub pełne, drobne i ogromne, jedno- oraz wielobarwne, pachnące lub bez zapachu. Większość róż ma kolce, ale są też odmiany bezkolcowe. Pod względem odporności róże także bardzo się różnią. Są wśród nich odmiany, których nie trzeba ani opryskiwać przeciw chorobom, ani zabezpieczać przed mrozem.

Przeczytaj także: W jaki sposób uprawiać i pielęgnować róże pnące

Większość odmian róż najlepiej rośnie w ziemi żyznej, piaszczysto-gliniastej. Wtedy mają dużo pąków i okazałe kwiaty. Gleba nie może być podmokła ani zbyt kwaśna (optymalny odczyn wynosi pH 6-7). Jeśli ziemia w ogrodzie jest przeciętna, przed sadzeniem należy ją wzbogacić kompostem. Polecane jest też Gotowe podłoże do róż.

Pod korzenie warto podsypać preparat TerraCottem Universal. To hydrożel z nawozem, który poprawia właściwości gleby - napowietrza ją, spulchnia, zwiększa zdolność podłoża do magazynowania wody.

Przeczytaj także: Róże miniaturki w donicach – ABC uprawy

Róże zasila się od maja do lipca raz w miesiącu, jeśli rosną w gruncie. Róże doniczkowe należy nawozić częściej: co 2 tygodnie. Polecane są nawozy, których skład opracowany jest specjalnie do róż, jak Nawóz rozpuszczalny Moc Pąków do róż, Nawóz Zadbane Kwiaty do róż plus mączka bazaltowa, Nawóz w płynie Okazałe Kwiaty do róż, Nawóz granulowany do róż z mikroskładnikami. Bez ograniczeń – od wiosny do jesieni – stosować można kompost.

Przeczytaj także: Kiedy i w jaki sposób wykonać cięcie i formowanie róż