Pnącza łatwe w uprawie – 5 najlepszych

Bluszcz pospolity (Hedera felix) znany jest także pod nazwami bluszcz drzewny (bardzo lubi wspinać się po wysokich drzewach) oraz bluszcz zwyczajny. Rośnie dziko w Europie i Azji. Spotykany jest w także polskich lasach. Bardzo stare egzemplarze można podziwiać w parkach przy dawnych pałacach. Od wieków bluszcz jest symbolem wierności małżeńskiej. Dlatego był sadzony na cmentarzach.

Bluszcz pospolity to długowieczna roślina. Okazy liczące co najmniej 200-300 lat nie należą do rzadkości. Jeśli nie znajduje podpór, płoży się po ziemi, tworząc zimozielone kobierce. Młode bluszcze rosą wolno, starsze – szybciej. Po kilkudziesięciu latach osiąga 10 m długości lub więcej.

Bluszcz pospolity jest prawie zawsze pnączem. Tylko nieliczne odmiany mają kształt krzaczasty. Liście bluszczów nie opadają na zimę. Gdy nadchodzą mrozy, matowieją i czerwienieją. To naturalne zjawisko. Wiosną kolory liści znów stają się wyraziste: zielone albo zielone z kremowymi i żółtymi przebarwieniami (w zależności od odmiany). Kształty liści przypominają strzałki, kurze stopki, serca. Zdarzają się odmiany, np. Filigran, z karbowanymi liśćmi, które wyglądają podobnie jak pelargonii bluszczolistnej.

Stare egzemplarze kwitną. Najczęściej są to bluszcze wspinające się po wysokich drzewach. Bluszcze pospolite bowiem to rośliny cieniolubne. Jednak, aby zakwitnąć, potrzebują słońca. Kwiaty pojawiają się jesienią na pędach, które mają dostęp do światła słonecznego. Są niepozorne i mało dekoracyjne. O tym, że się pojawiły, informuje charakterystyczne huczenie skrzydełek pszczół, które bardzo chętnie odwiedzają kwiaty bluszczów. Owoce dojrzewają wiosną. Są okrągłe, ciemnoniebieskie.

Do podpór bluszcze przyczepiają się przy pomocy korzeni przybyszowych. Nie pasożytują na drzewach.

Bluszcz pospolity jest polecany na stanowiska zacienione i półcieniste. Tworzy szczelne, zielone ściany. Wspina się przy pomocy korzeni przybyszowych. Nie potrafi się piąć poprzez owijanie się wokół podpór, jak np. fasola. Dlatego trzeba mu zapewnić podpory chropowate. Bardzo dobre są mury, pnie drzew, beton, drewniane pergole. Jeśli bluszcz pospolity zostanie posadzony przy siatce ogrodzeniowej – nie będzie się po niej piął. Zarośnie za to podmurówkę i ewentualnie słupki ogrodzenia. Zacznie się także płożyć po ziemi.

Nadaje się do okrywania nieestetycznych murów oraz betonowych ogrodzeń i słupów. Wspaniale wygląda, gdy wspina się po wysokich drzewach, np. sosnach. Można go sadzić także przy drzewach martwych lub półmartwych.

To pnącze o małych wymaganiach. Bluszcz pospolity zadowala się ziemią przeciętną, ale rośnie bujniej w żyznej. Bardzo lubi podłoża z dużą ilością próchnicy. Dlatego dobrze rośnie w ogrodach, w których nie usuwa się wszystkich jesiennych liści. Po rozłożeniu się tworzą naturalną ściółkę i próchnicę.

Bluszcze, zwłaszcza starsze, są dość odporne na brak wody. Dołki, w których mają być sadzone młode egzemplarze – zwłaszcza pod wysokimi drzewami czy na balkonach i tarasach - warto jednak zaprawiać hydrożelami, które magazynują wodę. Takie właściwości ma np. odżywka TerraCottem Universal, zawierająca hydrożel, a także nawóz, lawę wulkaniczną i organiczny materiał nośnikowy.

Bluszcze pospolite nawozi się od maja do lipca. Egzemplarze rosnące w ogrodzie wystarczy zasilić 2-3 razy w sezonie. Bluszcze w donicach na balkonie czy tarasie nawozi się raz w tygodniu.

Polecane są nawozy do roślin pnących, jak Nawóz granulowany do powojników i pnączy.

Na balkonie można też używać nawozu do roślin ozdobnych z liści, np. Nawóz w płynie Zielone Liście.

Fasola wielokwiatowa (Phaseolus coccineus) znana jest także jako fasola ozdobna. Pochodzi z Ameryki Środkowej. Obecnie jest uprawiana jako roślina dekoracyjna i jadalna na całym świecie. Nadaje się do tworzenia szybkich osłon na jeden sezon.

To pnącze jednoroczne, rozmnażane z nasion. Dorasta zwykle do 3-4 m wysokości (są też odmiany karłowe). Fasolka wielokwiatowa jest często sadzona w ogrodach wiejskich. Polecana jest również na balkony. Pędy fasoli wielokwiatowej owijają się wokół podpór.

Najlepiej rośnie na słonecznych, ciepłych stanowiskach. Nadaje się do uprawy w ogrodach oraz na balkonach i tarasach. Pnie się po kratkach, sznurkach, patykach, pergolach, trejażach, siatkach, balustradach. Tworzy szczelne, zielone parawany na jeden sezon. Bardzo szybko rośnie.

Fasola wielokwiatowa jest podobna do fasoli zwykłej, ale ma większe, bardziej dekoracyjne kwiaty. Szczególnie ładnie kwitnie w kolorze czerwonym. Są też odmiany z kwiatami białymi lub fioletowymi. Liście są duże, trójlistkowe.

Fasola wielokwiatowa toleruje przeciętną ziemię, ale rośniej bujniej, gdy jest ona żyzna - najlepiej z dodatkiem próchnicy.

Na balkonie można fasolę wielokwiatową posiać np. w Ziemi uniwersalnej, najlepiej z dodatkiem Humusu albo w Ziemi kwiatowo-balkonowej do roślin kwitnących.

Fasolę wielokwiatową nawozi się od maja do lipca. Wystarczy 1-2 razy w miesiącu, zarówno egzemplarze w rosnące ogrodzie, jak i w donicach na balkonie czy tarasie.

Polecane są nawozy do roślin pnących, jak Nawóz granulowany do powojników i pnączy.

Rdest Auberta (Fallopia aubertii, Polygonum aubertii) znany jest również jako rdestówka Auberta. Pochodzi z Chin. W Europie jest uprawiany od końca XIX wieku. To jedno z najsilniej rosnących pnączy. Pod względem siły wzrostu mogą z nim konkurować tylko niektóre odmiany winobluszczu pięciolistkowego. Rocznie rdest Auberta przyrasta po 3-8 m! Pędy o długości 20 m i więcej nie należą do rzadkości.

Rdest Auberta świetnie znosi cięcie. Dlatego, jeśli za bardzo się rozrośnie, można go mocno przyciąć wiosną. To pnącze wieloletnie. Jego liście opadają na zimę.

Rdest Auberta to silnie rosnące pnącze o dość wiotkich pędach (zwłaszcza młodych). Po podporach wspina się owijając się wokół nich. Liście mają kształt łopatkowaty. Wielką ozdobą rdestu Auberta są białe kwiaty zebrane w okazałe wiechy (o długości do 20 cm). Kwitnienie zaczyna się w lipcu i trwa aż do przymrozków.

Rdest Auberta jest wyjątkowo mało wymagający co do stanowiska i ziemi. Już po kilku sezonach tworzy ścianę zieleni. Bardzo dobrze się wspina po kratkach, pergolach, trejażach, siatkach, słupach, rynnach. Nie potrafi się wspinać po murach. Nadaje się też do sadzenia przy wysokich drzewach. Jednak wtedy trzeba mu pomóc owinąć się wokół grubego pnia. Gdy rdest Auberta dosięgnie gałęzi, np. sosny czy martwego drzewa, porasta całą koronę. Wygląda to niesamowicie w czasie kwitnienia.

To wyjątkowo mało wymagające pnącze. Dobrze rośnie w każdej ziemi. Im gleba jest żyźniejsza, tym rdest Auberta rośnie bardziej okazale.

Na balkonie można go posadzić np. w Ziemi uniwersalnej, najlepiej z dodatkiem Humusu, lub w Ziemi kwiatowo-balkonowej do roślin kwitnących.

Rdesty Auberta nawozi się od maja do lipca. Wystarczy 1-2 razy w miesiącu, zarówno egzemplarze rosnące w ogrodzie, jak i w donicach na balkonie czy tarasie.

Polecane są nawozy do roślin pnących, jak Nawóz granulowany do powojników i pnączy.

Wilec purpurowy (Ipomea purpurea) bywa nazywany powojem jednorocznym. Rośnie wyjątkowo szybko i bardzo obficie kwitnie. Pochodzi z Ameryki Środkowej. Dorasta do 3-4 m. Owija się wokół podpór. Wytwarza bardzo dużą masę liści oraz zawiązuje mnóstwo kwiatów.

To pnącze szybko rosnące, owijające się wokół podpór. Liście mają kształt serca. Kwiaty zaś przypominają kielichy. Są w różnych kolorach: białym, fioletowym, niebieskim, różowym.

Na balkonie można go posadzić np. w Ziemi uniwersalnej, najlepiej z dodatkiem Humusu, albo w Ziemi kwiatowo-balkonowej do roślin kwitnących.

Wilce purpurowe nawozi się od maja do sierpnia. To pnącza potrzebujące obfitego nawożenia, gdyż bardzo intensywnie rosną i obficie kwitną. Najlepiej zasilać wilce raz w tygodniu, zarówno egzemplarze w rosnące ogrodzie, jak i w donicach na balkonie czy tarasie.

Polecane są nawozy do roślin pnących, jak Nawóz granulowany do powojników i pnączy.

Winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia) jest też znany jako dzikie wino. W stanie dzikim rośnie w Ameryce Północnej. Jest bardzo popularny na całym świecie, także w Polsce. To jedno z najszybciej rosnących pnączy. Rocznie przyrasta po 1-8 m (w zależności od odmiany). Pędy o długości 20 m i więcej nie należą do rzadkości. Jeśli nie znajduje podpór, płoży się po ziemi. Chwasty nie mają szans.

Winobluszcz pięciolistkowy to pnącze wieloletnie. Jego liście opadają na zimę.

Winobluszcz pięciolistkowy ma charakterystyczne liście, przypominające dłoń z rozłożonymi szeroko palcami. Rośnie silnie. Potrafi się owijać wokół podpór, a także przyczepiać się do nich za pomocą wąsów czepnych zakończonych przylgami. Dzięki temu wspina się po każdej podporze: kratkach, murach, siatkach, drzewach, słupach.

Jesienią liście winobluszczów pięknie się przebarwiają w kolorze czerwonym lub żółtym (w zależności od odmiany). Kwiaty są drobne, niepozorne. Zwabiają pszczoły. Owoce winobluszczów są okrągłe, w kolorze ciemnoniebieskim.

To pnącze znakomite do tworzenia szybkich osłon. Nadaje się do sadzenia w ogrodzie i na wszystkich balkonach (także od strony północnej). Winobluszcze tworzą ściany zieleni. Mogą zastępować żywopłoty. Nadają się do sadzenia np. przy pergolach, balustradach balkonowych, kratkach, słupach, wysokich drzewach, ogrodzeniach, murach, werandach.

Winobluszcz pięciolistkowy ma bardzo małe wymagania co do ziemi. Bardzo dobrze rośnie w każdej. Na balkonie można go posadzić np. w Ziemi uniwersalnej, najlepiej z dodatkiem Humusu.

Winobluszcze nawozi się od maja do lipca. Wystarczy 2-3 razy w sezonie.

Polecane są nawozy do roślin pnących, jak Nawóz granulowany do powojników i pnączy.

Na balkonie można również używać nawozu do roślin ozdobnych z liści, np. Nawóz w płynie Zielone Liście.