Nawożenie pelargonii - jakie nawozy i kiedy stosować

Prawidłowo nawożone pelargonie kwitną obficie od maja do jesieni. Mają też mocno wybarwione liście, nierzadko w przepiękne desenie (w zależności od odmiany). To rośliny wyjątkowe pod względem wymagań pokarmowych. Z jednej strony preferują żyzne podłoże. Jednak z drugiej, gdy mają nadmiar azotu, a jednocześnie za mało fosforu oraz potasu, rosną wybujałe, łatwo się łamią i gorzej kwitną. Dotyczy to wszystkich grup pelargonii: rabatowych, bluszczolistnych, wielkokwiatowych, pachnących

Najwygodniej używać nawozów przeznaczonych do pelargonii albo do roślin kwitnących. Zawierają one optymalne proporcje składników pokarmowych, zwłaszcza trzech najważniejszych: azotu, fosforu i potasu. Taki skład, wzbogacony o mikroskładniki, ma np. Nawóz Intensywne Barwy do pelargonii – 7,5% azotu, 4% fosforu, 5% potasu, 0,01% boru, 0,002% miedzi, 0,01% manganu, 0,001% molibdenu, 0,002% cynku, 0,02 % żelaza. Dzięki optymalnej recepturze, zapewnia bujne i dłuższe kwitnienie oraz bardzo intensywne kolory kwiatów, a także zwiększa odporność pelargonii na choroby. Zakrętka butelki od nawozu to jednocześnie praktyczny dozownik.

W okresie intensywnego kwitnienia, warto stosować zamiennie preparat z dużą zawartością potasu, np. Nawóz w płynie Morze Kwiatów. Preparat przeznaczony jest do obficie kwitnących roślin, takich jak pelargonie. W składzie tego nawozu jest wyjątkowo dużo potasu – aż 9%. Inne składniki to: azot – 5%, fosfor – 7%, bor – 0,01%, miedź – 0,002%, żelazo – 0,02%, mangan – 0,01%, molibden – 0,001%, cynk – 0,002%. Odmierzanie nawozu ułatwia dozownik, który jest także zakrętką butelki.

Bardzo wygodne w stosowaniu są nawozy o długim działaniu. Wystarczy je zaaplikować raz, by pelargonie miały zapewnione składniki pokarmowe przez dłuższy czas. Dzięki temu nie trzeba pamiętać o ich nawożeniu. Poza tym to wygodne rozwiązanie, gdy pelargonie są umieszczone w trudniej dostępnych miejscach, np. zawieszone pod okapami altan czy domów. Nawozem o długim działaniu jest np. Balkon Energy do kwiatów balkonowych i tarasowych. Ma postać ampułki, która zaopatruje rośliny w niezbędne substancje odżywcze przez okres aż do 4 tygodni. Jej skład jest dobrany specjalnie tak, aby zapewnić bujne kwitnienie, intensywne kolory kwiatów oraz zdrowy wygląd liści. Dodatek aktywatora metabolicznego sprawia, że składniki pokarmowe są w szybki i łatwy sposób przyswajane przez rośliny. Wystarczy odłamać końcówkę aplikatora w zaznaczonym miejscu i umieścić go w podłożu tak, aby eliksir swobodnie z niego wypływał.

Jeżeli pelargonie były rozmnażane z sadzonek, np. z roślin matecznych przechowanych przez zimę, pierwsze nawożenie można wykonać po 5-6 tygodniach od ukorzenienia (zwykle to kwiecień). Następnie takie pelargonie zasila się co tydzień.

Jeśli zaś pelargonie były kupione ukorzenione, z pąkami kwiatowymi, najpierw należy je przesadzić do docelowych, większych doniczek lub skrzynek. Zasilanie można zacząć po 1-2 tygodniach. Kolejne zabiegi nawożenia wykonuje się raz w tygodniu.

Aby nie zapomnieć o systematycznym nawożeniu pelargonii, warto wykonywać ten zabieg w jeden, wybrany dzień tygodnia. Łatwiej zapamiętać, że pelargonie powinny być zasilone np. w soboty lub czwartki.

Od drugiej połowy sierpnia pelargonie wypuszczają coraz mniej pąków kwiatowych. To naturalne zjawisko spowodowane coraz krótszymi dniami oraz zmniejszającą się intensywnością nasłonecznienia. W ten sposób pelargonie przygotowują się do zimowego spoczynku.

Jeżeli po sezonie pelargonie mają być wyrzucone, nawożenie można kontynuować jeszcze we wrześniu (lub do pierwszego przymrozku). Jeśli zaś pelargonie są tak atrakcyjne, że warto je przechować przez zimę jako rośliny mateczne, nawożenie należy zakończyć w połowie sierpnia. Dzięki temu lepiej będą przygotowane do zimowania. Zbyt długie zasilanie mateczników powoduje przedłużenie wegetacji, przez co gorzej się przechowują.

Każdy nawóz do pelargonii ma inny skład. Dlatego trzeba zawsze sprawdzać na opakowaniach produktów, jakie dawki stosować. Odmierzanie nawozu ułatwiają zakrętki, które jednocześnie są dozownikami. Dawkę nawozu wsypuje się lub wlewa do wody w konewce. Do nawożenia młodych pelargonii, zwłaszcza dość słabo ukorzenionych, dawki nawozów można zmniejszać. Do zasilania starszych roślin stosuje się dawki rekomendowane przez producenta nawozu.

Pelargonie, którym nie brakuje składników pokarmowych, mają liście mocno wybarwione, zdrowo wyglądające. Wypuszczają mnóstwo nowych pąków. Kwiaty są mocno wybarwione, okazałe, z prawidłowo wykształconymi płatkami. Często jest ich tak dużo, zwłaszcza w przypadku pelargonii rabatowych i bluszczolistych, że prawie nie widać liści.

Brak azotu można poznać po bladych liściach i słabym wzroście. Nadmiar azotu zaś powoduje wybujały wzrost i łamliwość pędów. Gdy azotu jest za dużo, a jednocześnie brakuje potasu i fosforu, pelargonie słabo kwitną. Kwiaty są gorzej wykształcone, blade, czasem nawet pąki zamierają. Niedożywione pelargonie są bardziej podatne na choroby i szkodniki.

Dobrej jakości podłoże to podstawa, by pelargonie wspaniale kwitły i zdrowo rosły. To kwiaty preferujące bardzo nasłonecznione stanowiska. Świetnie znoszą upały i lekkie przesuszenie, ale nawet one mogą uschnąć w czasie upałów. Profesjonale podłoże powinno długo utrzymywać wilgotność, tak jak np. Ziemia do pelargonii HYDRO +. W jej składzie są także hydrożel i glinka, które chłoną wodę podczas podlewania i oddają ją do podłoża, gdy staje się suche. Dodatek nawozu startowego sprawia, że pelargonie szybko się rozkrzewiają i pięknie kwitną.

Przeczytaj także: Jak podlewać rośliny podczas urlopu

Pelargonie to byliny lub półkrzewy. W naturalnych warunkach pelargonie rosną w Afryce, Azji, Australii, Nowej Zelandii. Znanych jest ponad 200 gatunków tych pięknych roślin oraz mnóstwo krzyżówek między nimi i tysiące odmian. Najczęściej pelargonie dzieli się na cztery, najbardziej popularne grupy.