Pelargonia
Ciekawe grupy i odmiany pelargonii rabatowych:
- Grupa Moonlight – wyróżnia się zwartym pokrojem i bardzo dużymi kwiatami dostępnymi w wielu kolorach (białe oraz różne odnienie czerwonego i różowego).
- Grupa Fireworks – charakteryzuje się podłużnymi i ostro zakończonymi płatkami kwiatowymi, np. ‘Fireworks Light Pink’, bardzo efektowna o różowobiałych kwiatach, lub ‘Fireworks Bicolor’, o wiśniowo-białych.
- Odmiany o ozdobnych liściach – oprócz kwiatów walory ozdobne stanowią także liście. Warte uwagi są odmiany ‘Contrast’ oraz ‘Mrs Pollock’ o liściach trójbarwnych, ‘Occold Shield’ o bordowych z zieloną obwódką, ‘Wilhelm Langguth’ i ‘Mrs Parker’ o liściach z białym obrzeżem.
Popularne odmiany i grupy pelargonii bluszczolistnych:
- Pelargonia bluszczolistna ‘Gallilee’- odmiana angielska, której pędy przy sprzyjających warunkach mogą osiągać ponad metr długości. Charakteryzuje się obfitym kwitnieniem oraz półpełnymi kwiatami w barwie różowej.
- Pelargonia bluszczolistna ‘Smolice’- polska odmiana wyhodowana w Smolicach osiągająca niewielkie rozmiary o bardzo zwartym pokroju. Kwitnie obficie, a jej kwiaty mają barwę lila różową. Warto zaznaczyć, że przekwitające kwiaty u tej odmiany mają również wiele dekoracyjności.
- Pelargonia bluszczolistna ‘Ville’ - należące do tej grupy odmiany charakteryzują się kaskadową, silnie rosnącą formą. Do piękniejszych odmian tej grupy należy ‘Ville de Dresden’ o pojedynczych kwiatach w barwie białej z oczkiem. Wiśniowe kwiaty z białym oczkiem są charakterystyczne dla odmiany ‘Ville de Paris Brillant’. Kolejną kaskadową pięknością wartą uwzględnienia jest ‘Ville de Paris Rot’ o pięknych czerwono wybarwionych kwiatach.
- Pelargonia bluszczolistna ‘Decora Lila’- średniowczesna odmiana o jasnoliliowych kwiatach. Odmiana zwarta, bardzo dobrze krzewiąca się, dodatkowo charakteryzująca się jaśniejszymi pędami.
Stanowisko
Pelargonie są roślinami lubiącymi słońce, więc bardzo dobrze rosną w miejscach słonecznych, ale mogą rosnąć również w półcieniu. Rośliny sadzimy w podłoże zasobne w składniki pokarmowe. Do tego celu najlepiej jest użyć podłoże przeznaczone dla pelargonii, ale można również posadzić rośliny do innego podłoża. Odczyn gleby powinien być obojętny.
Wymagania
Nawożenie
Pelargonie należą do roślin mających duże zapotrzebowanie na składniki mineralne. Dlatego od początku kwitnienia rozpoczynamy nawożenie tych roślin. Podlewamy nawozami płynnymi co mniej więcej 14 dni. Duży wpływ na kwitnienie pelargonii ma potas, dlatego tego składnika nie może zabraknąć w stosowanych nawozach.
Podlewanie
Pelargonie wymagają także regularnego podlewania, gdyż nie są odporne na przesuszenie podłoża. Jednakże należy unikać zwilżania liści ponieważ może to sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych.
Termin sadzenia
Pelargonie są bardzo wrażliwe na niskie temperatury. Dlatego powinniśmy je sadzić, gdy miną wiosenne przymrozki, natomiast jesienią gdy pojawią się niskie temperatury powinniśmy rośliny wstawić do pomieszczenia.
Zimowanie
Pelargonie przed wystąpieniem pierwszych nocnych przymrozków należy pozbawić zwiędłych liści, zbyt długich pędów i części obumarłych; przenieść do domu i pozostawić na zimę w pomieszczeniu chłodnym, ale jasnym, w temperaturze 6-10°C. W większości wypadków dysponujemy jedynie piwnicą, w której nawet w pobliżu okna nie ma za wiele światła. Aby je wykorzystać, wsadzamy pelargonie pojedynczo do plastykowych kwadratowych pojemników, zestawiamy je ciasno ze sobą i umieszczamy jak najbliżej źródła światła. Metoda ta wymaga jednak bardzo mocnego cięcia roślin - zostawiamy jedynie cztery do sześciu oczek, czyli pączków, u nasady ogonków liściowych. Gleby, w której są umieszczone rośliny, nie można przesuszyć. W marcu wsadza się je pojedynczo do świeżej ziemi, przenosi w cieplejsze i jaśniejsze miejsce oraz lekko zwilża.
Rozmnażanie
Aby uniknąć trochę uciążliwego przechowywania pelargonii przez zimę, lecz nie rezygnować z własnych sadzonek, trzeba zastosować rozmnażanie wegetatywne. Mamy tu dwie możliwości: albo odciąć sadzonki już w sierpniu (wrześniu), tak żeby miały czas wytworzyć korzenie i żeby rozpoczęły okres zimowy jako silne, młode rośliny; albo pozostawić na zimę tylko kilka szczególnie obficie kwitnących roślin matecznych, którym trzeba zapewnić odpowiednie warunki. Po przezimowaniu, wczesną wiosną, należy od nich pobrać sadzonki. Najpopularniejsze są sadzonki otrzymane z wierzchołków pędów, które należy odcinać ostrym nożem bezpośrednio pod nasadą ostatniego liścia, na długość około 10 cm. Do rozmnażania można także wykorzystać środkowe odcinki pędu. Przed włożeniem sadzonek do ziemi usuwamy najniższe liście i ewentualne kwiaty lub pąki. Kilka liści od góry zostawiamy. Dla sadzonek jako podłoża używamy torfu i piasku zmieszanych w równych częściach lub gotowej mieszanki. Możemy je sadzić w skrzynkach, kuwetach lub doniczkach po kilka sztuk lub pojedynczo.
Najczęściej występujące choroby:
Szara pleśń – to popularna choroba występująca w warunkach podwyższonej wilgotności oraz nadmiernego zagęszczenia roślin. Na porażonych liściach mogą występować uwodnione, brązowe plamy stopniowo powiększające się. Na plamach może występować szary nalot zarodników. Porażone liście i kwiaty lub całe pędy usuwamy a następnie rośliny opryskujemy preparatem grzybobójczym.
Rdza pelargonii – najbardziej charakterystycznym objawem choroby są brązowe brodawki na dolnej stronie liści. Porażone liście stają się żółte, z czasem brązowieją i opadają. Aby zapobiec chorobie należy unikać dużego zagęszczenia roślin i nadmiernej wilgotności.
Plamistość liści – plamy na liściach mogą być okrągłe lub owalne koloru brązowego. Chore liście mogą opadać.
Najczęściej występujące szkodniki:
Mączlik szklarniowy – te charakterystyczne owady o białych skrzydłach żerują na dolnej stronie liści. Na skutek wysysania soków z liści powodują powstawanie żółtych przebarwień na liściach, następnie ich zażółcenie i w końcu ich opadanie.
Przędziorki – szkodniki te wysysając soki z liści mogą powodować osłabienie roślin. Inne objawy żerowania owadów to żółtawe przebarwienia liści i ich wcześniejsze opadanie.
