Jakie gatunki storczyków są najpiękniejsze?

Storczyki to zwyczajowa nazwa bardzo licznej grupy roślin okrytozalążkowych należących do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). W większości są to rośliny wieloletnie, rosnące jako epifity na drzewach, głównie w strefie międzyzwrotnikowej. Niektóre rosną na skałach, zaś liczne gatunki strefy umiarkowanej rosną w ziemi, na łąkach i w lasach. Na całym świecie występuje około 25 tysięcy gatunków w obrębie tej rodziny. Obok przedstawicieli astrowatych (Asteraceae) są najbogatszą  grupą w gatunki roślin wyższych.

Storczykowate są rodziną kosmopolityczną. Oznacza to, że występują w prawie każdym środowisku oprócz lodowców i na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy. Największe zróżnicowanie gatunkowe storczyków występuje w strefie tropikalnej, zwłaszcza w Azji, Ameryce Południowej oraz Ameryce Środkowej. Można je znaleźć także poniżej koła podbiegunowego w południowej Patagonii. Dwa gatunki Nematoceras występują na Wyspie Macuarie poniżej południowego równoleżnika 54°.

W Polsce, w stanie dzikim, występuje około 50 gatunków storczyków sklasyfikowanych w obrębie 24 rodzajów. Wszystkie taksony rosnące w naturze podlegają ścisłej lub częściowej ochronie gatunkowej. Nasze storczyki rosną w najróżniejszych środowiskach, począwszy od otwartych łąk, torfowisk, poprzez murawy kserotermiczne i ciepłolubne zarośla, aż po lasy liściaste i bory. Najłatwiej można spotkać storczyki w północnej części kraju, na wyżynach południowopolskich i w górach (zarówno w Karpatach, jak i w Sudetach). Najbardziej znanym i jednocześnie najokazalszym przedstawicielem rodzimych storczyków jest obuwik pospolity (Cypripedium calceolus). Występuje on w świetlistych, ciepłych lasach lub w zaroślach na podłożu zasobnym w węglan wapnia.

Stosunkowo nieliczni przedstawiciele rodziny storczykowatych mają znaczenie użytkowe. Najpopularniejszym gatunkiem, który został rozpowszechniony i znalazł szerokie zastosowanie jest wanilia płaskolistna (Vanilla planifolia) pochodząca z tropikalnych terenów Ameryki Południowej i Środkowej. Wraz z szafranem i kardamonem zaliczana jest do najdroższych przypraw świata. Od wieków ceni się jej przyjemny aromat oraz niepowtarzalny słodki smak. Laski wanilii mają zastosowanie głównie w cukiernictwie. Wykorzystywane są także w przemyśle kosmetycznym do produkcji perfum.

Nazwa storczyk (Orchidea) pochodzi z języka greckiego ὄρχις (órkhis), które oznacza jądra. Nadana została z powodu kształtu korzeni większości przedstawicieli tej grupy roślin. Historia powstania nazwy tej rośliny została opisana także w mitologii greckiej. Orchis, syn Nimfy oraz Satyra, natknął się na festiwal Dionizosa (Bachus) w lesie. Podczas jego trwania wypił za dużo trunków i próbował zgwałcić kapłankę Dionizosa. Za tę zniewagę został rozszarpany na kawałki przez Bachanalian. Ojciec Orchisa modlił się do bogów o jego odkupienie. Zamiast przywrócenia go do życia przemienili go w kwiat o nazwie Orchis.

Storczyki są stosowane w medycynie tradycyjnej w celu leczenia wielu chorób i dolegliwości. Były one wykorzystywane jako źródło preparatów ziołowych w Chinach od roku 2 800 p.n.e. Gatunek Gastrodia elata jest jednym z trzech storczyków wymienionych w najwcześniejszym znanym chińskim dokumencie poświęconemu medycynie.

Gatunek ten najlepiej udaje się w temperaturze 23 – 27 °C w dzień oraz 17 - 19°C w nocy. Od wiosny do jesieni wymaga obfitego podlewania, natomiast zimą powinno być umiarkowane. Podłoże w doniczce nie powinno całkowicie wysychać, za wyjątkiem dwutygodniowego okresu spoczynku po osiągnięciu dojrzałości przez nowe przyrosty. Brassia preferuje dość wysoką wilgotność powietrza. Zalecane jest spryskiwanie w godzinach porannych od wiosny do jesieni. Należy używać miękkiej letniej wody, najlepiej destylowanej lub deszczówki. Co kilka dni warto także sięgnąć po Krople natury – odżywka do storczyków. Rośliny należy nawozić co około 2 tygodnie przez cały rok. Można również nawozić co tydzień bardziej rozcieńczonym nawozem, należy wówczas co miesiąc przepłukać podłoże czystą wodą bez nawozu. Wiosną, gdy korzenie wypełnią doniczkę brassię należy przesadzić do większego pojemnika. Po przesadzeniu przez okres od 7 do 10 dni nie zaleca się podlewać rośliny. Optymalnym stanowiskiem jest wschodnie okno. Brassia kwitnie w różnych miesiącach w ciągu całego roku. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić pseudobulwy i liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Pseudobulwy stanowią jednak magazyn wody i nie należy ich wycinać.

Cambrie mogą rosnąć w szerokim zakresie temperatur i kwitnąć więcej niż raz w roku. Od wiosny do jesieni temperatura optymalna powinna mieścić się w przedziale 20 – 30°C (w nocy 16 - 20°C), zaś zimą 13 - 18°C. Podlewanie powinno być umiarkowane. Warunkiem sukcesu jest przesuszenie podłoża przed kolejnym podlewaniem. Podłoże nie może być stale równomiernie wilgotne. Najlepiej podlewać roślinę nie częściej niż raz w tygodniu wstawiając ją do naczynia z wodą na kilkanaście minut tak, aby nasiąkło całe podłoże i by korzenie powietrzne pobrały wodę. Storczyki te możemy natomiast regularnie spryskiwać w godzinach porannych od wiosny do jesieni. Należy używać miękkiej letniej wody, najlepiej destylowanej lub deszczówki. Rośliny należy nawozić co około 2 tygodnie przez cały rok. Z uwagi na stałe wymagania pokarmowe doskonałym rozwiązaniem są Pałeczki nawozowe do storczyków. Wiosną, gdy korzenie wypełnią doniczkę cambrię należy przesadzić do większego pojemnika, który uzupełniamy w świeże podłoże do storczyków. Po przesadzeniu przez okres od 7 do 10 dni nie zaleca się podlewać rośliny. Optymalnym stanowiskiem jest wschodnie lub zachodnie okno. Cambria może kwitnąć w różnych miesiącach w ciągu całego roku. Dojrzałe pędy kwiatowe rozgałęziają się i mogą mieć nawet kilkadziesiąt kwiatów na jednym kwiatostanie. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić pseudobulwy i liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Pseudobulwy stanowią jednak magazyn wody i nie należy ich wycinać.

Katleje są bardzo odpornymi storczykami i mogą znieść wiele błędów popełnianych przez osoby zaczynające uprawę. Wymaga przez cały rok temperatury w zakresie 21 – 27°C w dzień oraz 15 - 18°C w nocy. Nocne obniżenie temperatury inicjuje powstawanie pąków kwiatowych i polepsza wzrost rośliny. Optymalnym stanowiskiem jest wschodnie okno. Podlewanie powinno być umiarkowane. Warunkiem sukcesu jest przesuszenie podłoża przed kolejnym podlewaniem. Podłoże nie może być stale równomiernie wilgotne. Najlepiej roślinę podlewać nie częściej niż raz w tygodniu wstawiając ją do naczynia z wodą na kilkanaście minut tak, aby nasiąkło całe podłoże i by korzenie powietrzne pobrały wodę. Wiosną i latem katleję należy nawozić co 2 tygodnie, zaś jesienią i zimą składniki pokarmowe wystarczy uzupełnić raz w miesiącu. Wszystkie niezbędne składniki, których wymaga Katleja posiada nawóz płynny do storczyków. Co dwa lata na wiosnę zaleca się przesadzić storczyka do większego pojemnika. Zabieg należy przede wszystkim wykonać gdy korzenie wypełnią doniczkę lub jeśli podłoże ulegnie rozkładowi bądź nadmiernemu zbiciu. Najlepszym podłożem jest średnioziarnista kora. Katleja kwitnie zazwyczaj raz w roku, zimą lub wiosną, a kwiaty utrzymują się od trzech tygodni do dwóch miesięcy. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić pseudobulwy i liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Pseudobulwy stanowią jednak magazyn wody i nie należy ich wycinać.

Wiele odmian z gatunku Cymbidium posiada pachnące kwiaty, co czyni te roślinę niezwykle atrakcyjną ozdobą mieszkania. Warunkiem powodzenia w uprawie tego storczyka jest bezwzględnie wystawianie go na zewnątrz (do ogrodu lub na balkon) od początku maja do połowy, a nawet do końca października. Nocne obniżenie temperatury poniżej 14°C powoduje tworzenie się pędów kwiatowych, a utrzymanie niskich temperatur  jest konieczne do zakwitnięcia. Jesienią, po przeniesieniu do pomieszczenia, należy zapewnić mu bardzo jasne miejsce, ale możliwie chłodne. Przeniesienie rośliny z wykształconymi pąkami do ciepłego pomieszczenia może spowodować ich opadnięcie u bardziej wrażliwych odmian. W okresie od wiosny do jesieni Cymbidium wymaga regularnego i obfitego podlewania, zaś zimą umiarkowanego. Podobnie wygląda sposób dokarmiania roślin. Od marca do października należy raz w tygodniu pamiętać o zastosowaniu nawozu do storczyków, natomiast od listopada do lutego składniki odżywcze wystarczy dostarczyć raz w miesiącu. Roślinę przesadza się wiosną, po kwitnieniu, raz na kilka lat, do ciasnej donicy. Podczas przesadzania można podzielić roślinę i usunąć niektóre pseudobulwy, jeśli są bezlistne lub wyglądają nieestetycznie. Storczyki trzeba dzielić tak, aby każda część posiadała nowy przyrost oraz 3-4 zielone pseudobulwy. Młode okazy sadzi się w Podłoże do storczyków. Po przekwitnięciu Cymbidium zaleca się usunąć cały pęd kwiatowy, gdyż roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze.

Dendrobium nobile to epifityczny storczyk o bardzo efektownych kwiatostanach osadzonych u podstawy liści wzdłuż całej łodygi. W okresie aktywnego wzrostu podłoże powinno być wilgotne, można też sporadycznie zraszać rośliny. Jesienią podlewanie powinno być stopniowo zmniejszane. Jeśli pseudobulwy marszczą się, oznacza to, że roślina jest za mało podlewana. Dendrobium nobile może kwitnąc w różnych okresach roku, ale najczęściej zimą i wiosną. Różnica temperatur pomiędzy dniem a nocą znacząco wpływa na indukcję kwitnienia, dlatego najlepiej jest wystawić roślinę na zewnątrz od lata do jesieni, gdy temperatura nie spada poniżej 10°C. Storczyki nawozi się od marca do października co około 2 tygodnie. Doskonałym rozwiązaniem jest ekologiczny nawóz Biohumus Max do storczyków. Wiosną, raz na kilka lat, gdy korzenie wypełnią doniczkę lub podłoże ulegnie rozkładowi zaleca się przesadzenie rośliny. Podczas zabiegu na pewno przyda się podłoże do storczyków złożone m.in. z kory średnioziarnistej czy włókien kokosowych. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić pseudobulwy i liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Pseudobulwy stanowią jednak magazyn wody i nie należy ich wycinać.

Falenopsis to najłatwiejszy w uprawie storczyk, ponieważ nie ma zbyt wygórowanych wymagań, a jego wspaniałe, duże kwiaty o najróżniejszych kolorach długo cieszą swoim widokiem. Optymalnym stanowiskiem jest wschodnie okno w okresie od wiosny do jesieni, natomiast w zimie może stać przy oknie południowym. Storczyk ten może kwitnąć w różnych miesiącach w ciągu całego roku. Wzrost nowych łodyg kwiatowych może wspomóc poprzez zapewnienie różnicy temperatur między nocą a dniem od 6 – 10 °C (np. 25°C w dzień, a 18°C w nocy) przez okres 30 dni. Falenopsis wymaga umiarkowanego podlewania. Warunkiem sukcesu jest przesuszenie podłoża przed kolejnym podlewaniem. Podłoże nie może być stale równomiernie wilgotne. Najlepiej podlewać roślinę nie częściej niż raz w tygodniu wstawiając ją do naczynia z wodą na kilkanaście minut tak, aby nasiąkło całe podłoże i by korzenie powietrzne pobrały wodę. Rośliny należy nawozić co około 2 tygodnie przez cały rok. Z uwagi na stałe wymagania pokarmowe doskonałym rozwiązaniem są Pałeczki nawozowe do storczyków. Wiosną, gdy korzenie wypełnią doniczkę falenopsis należy przesadzić do większego pojemnika, który uzupełniamy w świeże podłoże do storczyków. Po przesadzeniu przez okres od 7 do 10 dni nie zaleca się podlewać rośliny. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić liści. Jeśli pęd nie uschnie, roślina może powtórzyć kwitnienie na starej łodydze. Korzystne jest zapewnienie wilgotności powietrza na poziomie 50 – 70 % poprzez ustawienie doniczki na podstawce wypełnionej kamykami bądź keramzytem i zalanymi wodą. Należy przy tym uważać, aby korzenie nie stały w wodzie.

Ten egzotyczny storczyk w naturalnych warunkach rośnie na gałęziach i pniach drzew w regionach, gdzie występują gwałtowne tropikalne deszcze, po których nadchodzi wiatr i słońce szybko wysuszające roślinność. W podobny sposób należy pielęgnować miltonię w domu. Należy podlewać obficie, lecz dopiero wtedy, gdy podłoże zaczyna lekko przesychać. Storczyk ten wymaga również ciepłego i wilgotnego powietrza. W okresie wzrostu (zwłaszcza latem) korzystna jest dosyć duża różnica temperatur pomiędzy dniem a nocą (21 - 27°C w dzień, 15 - 18°C w nocy). Optymalnym stanowiskiem jest wschodnie lub zachodnie okno. Miltonię należy nawozić co około 2 tygodnie przez cały rok. Doskonałym rozwiązaniem jest ekologiczny nawóz Biohumus Max do storczyków. Wiosną, gdy korzenie wypełnią doniczkę roślinę należy przesadzić do większego pojemnika, który uzupełniamy w świeże podłoże do storczyków. Nie należy rozdzielać Miltonii na osobne pseudobulwy. Zaleca się sadzić w grupach po 3-4 zrośnięte pseudobulwy. Po przesadzeniu przez okres od 7 do 10 dni nie jest wskazane podlewanie roślin. Kwiaty większości odmian Miltonii są pachnące. Roślina może kwitnąć w różnych miesiącach w ciągu całego roku, najczęściej wiosną i latem. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić pseudobulwy i liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Pseudobulwy stanowią jednak magazyn wody i nie należ ich wycinać.

Oncidia są epifitami o kwiatach występujących przeważnie w kolorze żółtym i brązowym. Zdarzają się również kwiaty różowe i czerwone. Optymalnym stanowiskiem jest wschodnie lub zachodnie okno. Od wiosny do jesieni temperatura powinna mieścić się w przedziale 20 – 30°C (w nocy 16 - 20°C), zaś zimą 13 - 18°C. Podlewanie powinno być umiarkowane. Warunkiem sukcesu jest przesuszenie podłoża przed kolejnym nawadnianiem. Podłoże nie może być stale równomiernie wilgotne. Najlepiej podlewać roślinę nie częściej niż raz w tygodniu wstawiając ją do naczynia z wodą na kilkanaście minut, tak aby nasiąkło całe podłoże i by korzenie powietrzne pobrały wodę. Rośliny zaleca się spryskiwać w godzinach porannych od wiosny do jesieni. Należy używać miękkiej letniej wody, najlepiej destylowanej lub deszczówki. Co kilka dni warto także sięgnąć po Krople natury – odżywka do storczyków. Rośliny należy nawozić co około 2 tygodnie przez cały rok. Można również nawozić co tydzień bardziej rozcieńczonym nawozem, należy wówczas co miesiąc przepłukać podłoże czystą wodą bez nawozu. Wiosną, gdy korzenie wypełnią doniczkę roślinę należy przesadzić do większego pojemnika, który uzupełniamy w świeże podłoże do storczyków. Nie zaleca się rozdzielać Oncidium na osobne pseudobulwy. Najlepiej sadzić w grupach po 3-4 zrośnięte pseudobulwy. Po przesadzeniu przez okres od 7 do 10 dni nie jest wskazane podlewanie roślin. Storczyk ten może kwitnąć w różnych miesiącach w ciągu roku. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić pseudobulwy i liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Pseudobulwy stanowią jednak magazyn wody i nie należ ich wycinać.

Storczyki z rodzaju Pafiopedilum dzielą się na ciepłolubne (21 - 27°C w dzień,  15 - 18°C w nocy) i chłodnolubne (18 - 21°C w dzień, 13 – 17°C w nocy). Rozpoznać można je po kolorze liści. Ciepłolubne posiadają liście marmurkowe, natomiast chłodnolubne jednolicie zielone lub szeroko paskowane. Optymalnym stanowiskiem jest wschodnie lub zachodnie okno. Ekspozycja wschodnia jest lepsza, ponieważ na początku dnia, gdy roślina odbiera więcej światła, temperatura jest niższa. Podlewanie powinno być umiarkowane. Podłoże w doniczce nie powinno całkowicie wysychać, ale nie może też być stale równomiernie wilgotne. Rośliny zaleca się spryskiwać w godzinach porannych od wiosny do jesieni. Należy używać miękkiej letniej wody, najlepiej destylowanej lub deszczówki. Co kilka dni warto także sięgnąć po Krople natury – odżywka do storczyków. Rośliny należy nawozić co około 2 tygodnie przez cały rok. Pafiopedilum jest wrażliwe na zasolenie podłoża, dlatego też pomiędzy nawożeniami należy przelewać je czystą wodą. Co roku po przekwitnięciu rośliny zaleca się przesadzać w świeże podłoże do storczyków. Po umieszczeniu w nowej doniczce przez okres od 7 do 10 dni nie jest wskazane podlewanie roślin. Pafiopedilum może kwitnąć w różnych miesiącach w ciągu całego roku, a najczęściej wczesnym latem. Odmiany chłodnolubne do zainicjowania pędów kwiatowych wymagają okresu zimowego przechłodzenia, zwykle poniżej 15°C. Wówczas należy podlewać rzadziej, tj. raz na 14 – 20 dni przez okres 2 miesięcy. Gdy kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze, ani z tej samej rozety liściowej. Zdarza się to w przypadku nielicznych gatunków.

Vandy są roślinami wytwarzającymi największe kwiaty pośród storczyków. Swoją oryginalność zawdzięczają również temu, iż są zazwyczaj uprawiane hydroponicznie, to znaczy bez podłoża, zawieszone na stelażu lub umieszczone w szklanym wazonie. Oczywiście mogą być również uprawiane w doniczce z podłożem. Do prawidłowego rozwoju Vanda wymaga przez cały rok temperatury 24 - 32°C w dzień oraz  16 - 20°C w nocy. Potrzebuje także wysokiej wilgotności powietrza, na poziomie około 80%. Dlatego w przypadku uprawy hydroponicznej należy zraszać korzenie nawet kilka razy dziennie w suche, słoneczne dni. Zaleca się używać miękkiej letniej wody, najlepiej destylowanej lub deszczówki. Co kilka dni warto także sięgnąć po Krople natury – odżywka do storczyków. Uprawiając Vandę w podłożu warunkiem sukcesu jest przesuszenie go przez kolejnym podlewaniem .Podłoże nie może być stale równomiernie wilgotne. Najlepiej rośliny podlewać nie częściej niż raz w tygodniu wstawiając do naczynia z wodą na kilkanaście minut tak, aby nasiąkło całe podłoże i by korzenie powietrzne pobrały wodę. Storczyki należy nawozić co około 2 tygodnie przez cały rok. Można również nawozić co tydzień bardziej rozcieńczonym nawozem, należy wówczas co miesiąc przepłukać podłoże czystą wodą bez nawozu. Wiosną, gdy korzenie wypełnią doniczkę lub podłoże ulegnie rozkładowi roślinę należy przesadzić do większego pojemnika, który uzupełniamy gruboziarnistą korą. Vanda może kwitnąć w różnych miesiącach w ciągu całego roku, a najczęściej od wiosny do jesieni. Gdy wszystkie kwiaty opadną po przekwitnięciu, a pęd kwiatowy uschnie, wycinamy go nisko, uważając, aby nie uszkodzić liści. Roślina nie powtarza kwitnienia na starej łodydze. Nowa łodyga kwiatowa wyrasta z wyżej położonego kąta liściowego.

Rozmnażanie wegetatywne (m.in. z fragmentów pędów bądź korzeni)  jest metodą gwarantującą, że wyhodowany okaz będzie powtarzał cechy macierzystej rośliny. Egzemplarze otrzymane w ten sposób zachowają wygląd dokładnie taki sam jak roślina, z której pobrano materiał rozmnożeniowy. Ponadto wygląd i zabarwienie kwiatów nie będą stanowiły zaskoczenia. W przypadku roślin rozmnażanych generatywnie może dojść do odchyleń oraz znaczących różnic w wyglądzie roślin. Zdarza się często, że rośliny uprawiane z nasion mają zupełnie inny pokrój, natomiast kwiaty barwę nieodpowiadającą roślinie matecznej. Z uwagi na skomplikowany cykl rozwojowy storczyków metoda ta jest rzadziej praktykowana. Przedstawiciele orchidei żyją w symbiozie z grzybami, przez co do prawidłowego skiełkowania nasion potrzebują obecności grzybni. Zadaniem jej jest odżywianie kiełkującej roślinki. W ten sposób grzybnia rekompensuje brak bielma, które pełni funkcje zapasowe.

Większość gatunków storczyków rozmnaża się przez podział starszych egzemplarzy podczas przesadzania, jednak w warunkach domowych zabieg ten nie zawsze przynosi zadowalające rezultaty. Wiele sympodialnych gatunków storczyków (tj. takich które rozrastają się z poziomej łodygi) ma specjalne pąki boczne u podstawy korzenia, które można z powodzeniem użyć w celu uzyskania nowych roślin. Należy wybrać takie fragmenty, na których znajdują się przynajmniej trzy oczka. Umieszczone w torebce plastikowej z odrobiną kompostu lub mchu, w jasnym i ciepłym miejscu, wypuszczą z czasem nowe korzonki. Należy je wtedy przesadzić w Podłoże do storczyków. W ten sposób dobrze dają się rozmnażać m.in. Katleja i Cymbidium.

Monopodialne gatunki storczyków, czyli takie, które rosną z jednej łodygi  w górę, mogą czasami wytworzyć sadzonki wierzchołkowe u szczytu łodygi kwiatowej. Gdy taka młoda roślinka osiągnie odpowiednią wielkość, można je odciąć i zasadzić w ziemi kompostowej. Wytwarzanie nowych korzeni warto wspomóc poprzez zastosowanie preparatu stymulującego wzrost i ukorzenianie - Korzonek Superstart.

Rozmnażanie in vitro jest powszechnie stosowaną metodą rozmnażania storczyków i innych roślin ozdobnych. Przeprowadza się ją w specjalnie przystosowanych do tego procesu laboratoriach. Przy należytej pielęgnacji z jednego egzemplarza można uzyskać bardzo liczne potomstwo. W procesie rozmnażania in vitro wykorzystuje się odpowiednie fitohormony (głównie auksyny i cytokininy), które warunkują prawidłowy wzrost i rozwój roślin. Części tkanek kultywuje się tak długo w probówkach, aż się z nich wytworzą małe roślinki. Potem postępuje się z nimi tak, jak z normalnymi roślinami, które wyrosły z nasion lub z sadzonek.

Storczyki to rośliny doniczkowe, które bardzo często stanowią ozdobę pomieszczeń mieszkalnych. Uprawiane są przede wszystkim ze względu na wyjątkowe kwiaty. Doniczki z roślinami stanowią najczęściej ozdobę stołu, komody czy parapetu okiennego. Z przedstawicieli tej grupy roślin możemy stworzyć także interesujące kompozycje roślinne. W tym zakresie panuje całkowita dowolność. Wszystko zależy od naszej wyobraźni.