Kalina koralowa
KALINA KORALOWA (Viburnum opulus) jest naszym gatunkiem rodzimym, występującym na glebach wilgotnych, często w olszynach i w lasach łęgowych oraz nad brzegami strumieni, rowów, rzek i jezior. Wyrasta do wysokości 3-5 m. Liście ma szeroko jajowate, 3-5-klapowe, długości 8-12 cm i podobnej szerokości, z wierzchu świeżo zielone, na spodzie niebieskawo zielone i pokryte delikatnie włoskami. Jesienią przybierają piękną czerwono purpurową barwę. Ogonki liściowe mają kilka dużych gruczołków w pobliżu nasady blaszki. Kwiaty są białe, dwojakiego rodzaju – mniejsze płodne w środku kwiatostanu i znacznie większe połonne na jego brzegu. Płaskie, ładne kwiatostany mają średnice przeszło 10 cm. Kwitnienie odbywa się w drugiej połowie maja i w pierwszej połowie czerwca. Czerwone, szkliste owoce zdobią krzewy od sierpnia do października. Cierpki i gorzkawy smak owoców pochodzi od cyklicznego alkoholu wiburnitolu. Znika po ich przemarznięciu. Kalina koralowa jest rośliną leczniczą. Krzew ten jest używany za swojski. Ozdobą jego są ładne kwiaty, owoce i barwne jesienią liście. Przydatny jest do sadzenia w parkach i ogrodach. Znanych jest z 6 odmian. Najczęściej spotykaną jest odmiana płonna ‘Roseum’. Jest ulubionym krzewm w ogródkaqch wiejskich i ogrodach przydomowych różnego typu. Bywa prowadzona także w formie małych drzewek w wygląda wtedy bardzo efektownie. Kwiaty, wszystkie płonne, zebrane w kuliste kwiatostany w o średnicy 8-12 cm, rozwijają się w połowie maja. Na początku są zielonkowatobiłe, w pełni kwitnienia –śnieżnobiałe, przekwitające – różowawe. Kwiatostany, osadzone na cienkich pędach, zwykle nieco zwisają. Występujące podczas kwitnienia ulewne lub zacinające deszczem mogą się łamać.
Stanowisko
Kalina koralowa i jej odmiany wymagają gleby żyznej i wilgotnej, rosną jednak zadowalająco na glebach uboższych w składniki pokarmowe i suchszych. Gleba może mieć odczyn lekko kwaśny, obojętny lub zasadowy. Kalina koralowa znosi wprawdzie półcień, lecz najobficiej kwitnie na stanowiskach słonecznych, osłoniętych przed silnymi wiatrami. Jest całkowicie wytrzymała na mróz. Dobrze rośnie w miastach, gdyż jest dość wytrzymała na zanieczyszczenia atmosfery.
Wymagania
W małych ogrodach krzewy gatunku sadzi się pojedynczo, najlepiej w miejscu najwilgotniejszym, np. w sąsiedztwie hydrantu. Bardzo ładnie wygląda na starannie utrzymanym trawniku. W parkach i dużych ogrodach można sadzić więcej krzewów, rozmieszczając je w miejscach najwilgotniejszych, np. nad wodami. Odpowiednia jest także do zadrzewień krajobrazowych. Odmiany niskie ładnie wyglądają sadzone w grupach. Kalina koralowa nie wymaga regularnego cięcia, usuwa się tylko pędy uszkodzone lub usychające. Stare krzewy można natomiast odmłodzić, skracając pędy na wysokości 2-30 cm nad glebą. Z pąków śpiących wyrosną nowe pędy. Roślina ta wydaje także odrosty korzeniowe.
Najczęściej występujące szkodniki:
Kaliny są bardzo chętnie atakowane przez mszyce, dlatego zaraz po zauważeniu objawów żerowania szkodników należy wykonać oprysk preparatem owadobójczym.
