Modrzew

MODRZEW (Larix sp.) – jest to rodzaj drzew z rodziny sosnowatych (Pinaceae), który obejmuje kilkanaście gatunków a ich charakterystyczną cechą odróżniającą go od innych roślin iglastych jest jesienny opad igieł czyli sezonowość występowania igliwia. Wiosną igły modrzewi są intensywnie zielone natomiast jesienią przed opadem intensywnie żółte. Regularny kształt stożkowy oraz wspaniała kolorystyka (zmienna podczas sezonu wegetacyjnego od soczystej zieleni do koloru intensywnie żółtego) stanowią główny walor tego rodzaju i popularność przy sadzeniu go w naszych ogrodach. Poszczególne egzemplarze mogą dorastać do wysokości 45 – 50 metrów. Igły na żółtawoszarych długopędach ułożone są pojedynczo, skrętolegle, a na garbkowanych krótkopędach w pęczkach po 30-50. Mają długość 2-3cm, są płaskie, miękkie, wiosną i latem jasnozielone, jesienią złocistożółte. Szyszki sterczące do góry, długości 3-4cm, jajowate, brązowe.

W Polsce najpopularniejszymi gatunkami są modrzew europejski oraz modrzew japoński. W uprawie spotykanych jest wiele pięknych odmian tych gatunków:

Modrzew europejski 'Pendula'- odmiana drzewiasta, charakteryzująca się nieregularnym, dość wąskim, strzelistym pokrojem z łukowato rozpostartymi konarami i długimi, pionowo zwisającymi pędami. Najczęściej spotykana jako szczepiona na dość wysokim pniu, tworząca formy parasolowate. Igły miękkie, świeżo zielone, jesienią żółto wybarwiające się. Idealna odmiana do samotnych nasadzeń.

Modrzew europejski 'Repens'- odmiana karłowa o cienkich i delikatnych pędach płożących po ziemi. W formie szczepionej na wysokim pniu, pędy zwisają pionowo w dół. Igły miękkie, stosunkowo krótkie, zielone. Bardzo ciekawa odmiana o podobnym zastosowaniu i mrozoodporności co poprzednie.

Modrzew europejski 'Kórnik'- karłowy, gęsty krzew, nie posiadający przewodnika, z pędami wyrastającymi ze środka, tworząc kształt kuli, z czasem osiągającej 1m średnicy. Bardzo krótkie przyrosty roczne, igły krótkie i delikatne, świeżo zielone, jesienią złotawo wybarwione. Odmiana doskonała w zestawieniu z odmianami płożącymi.

Modrzew japoński 'Blue Dwarf'- karłowy krzew o pędach skierowanych we wszystkich kierunkach. W formie szczepionej na pniu tworzy silnie zagęszczone, niebieskozielone, kuliste formy. Roczny przyrost niewielki, 10 letnie egzemplarze uzyskują ok. 60cm średnicy. Ozdoba każdego ogrodu skalnego czy wrzosowiska. W naszym klimacie radzi sobie doskonale.

Modrzew japoński 'Diana'- niewielkie drzewko, charakteryzujące się strzelistym po-krojem i powyginanymi pędami. Tworzy nieregularne, dość luźne korony. Igły miękkie, niebieskozielone, jesienią przebarwiające się na kolor złocisty. Idealna odmiana do samotnego wyeksponowania lub do ogrodu o charakterze naturalistycznym.

Modrzew japoński 'Pendula'- niezbyt ekspansywna roślina o pędach zwisających pionowo w dół. Szczepiona na wysokim pniu tworzy formy płaczące, a pędy silnie przewisające przylegają do pnia. Igły miękkie, niebieskawozielone. Lubi stanowiska słoneczne.

Modrzew japoński 'Wolterdingen'- karłowa odmiana o niebieskozielonych igłach, osiągająca po 10 latach zaledwie 50cm wysokości i trochę większą średnicę. Pędy regularnie rozstawione we wszystkich kierunkach, silnie zagęszczające się. Idealnie pasująca do niewielkich ogródków skalnych i wrzosowisk. W naszym klimacie zupełnie wytrzymała.

Stanowisko

Aby uzyskać dobre i szybkie przyrosty drzewa należy w ogrodzie wybrać dobre stanowisko pod względem nasłonecznienia. Modrzewie z reguły to gatunki światłolubne wymagające stanowisk słonecznych o ustabilizowanych stosunkach wodno powietrznych. Modrzewie są odporne na niskie temperatury zimą oraz na zanieczyszczenia miejskie (fabryczne jak i samochodowe).

Wymagania

Modrzew należy sadzić w lekkiej, żyznej, dosyć wilgotnej glebie. Potrzebuje dużo przestrzeni – rosnąc w ścisku, zrzuca dolne gałęzie, by łatwiej piąć się do słońca. To drzewo wrażliwe na suszę. Dorosłe egzemplarze są odporne na mrozy, ale młode sadzonki mogą przemarzać – aby temu zapobiec w pierwszym roku po posadzeniu warto roślinę na zimę zabezpieczyć. W trakcie wegetacji do nawożenia doskonale nada się nawóz ZADBANE IGLAKI do iglaków i tui. Naturalna krzemionka zawarta w bazalcie wzmacnia ściany komórkowe roślin i tym samym uodparnia rośliny na działanie szkodników czy chorób.

Najczęściej występujące choroby:

Opadzina igieł modrzewia – igły modrzewia porażonego chorobą zaczynają przebarwiać się na żółto już od maja. Początkowo są to niewielkie przebarwienia, ale w szybkim tempie rozszerzają się ku nasadzie liści. Porażone igły przedwcześnie opadają (w czerwcu–lipcu). W konsekwencji drzewo traci powierzchnię asymilacyjną, jego wzrost ulega spowolnieniu lub zahamowaniu.

Najczęściej występujące szkodniki:

Ochojnik świerkowo-modrzewiowy - na młodych igłach modrzewia widoczne są małe białe kłaczki – to larwy ochojnika schowane pod woskową osłonką. Wysysają one sok z igieł, powodując ich żółknięcie, kolankowate wygięcia, a w skrajnych przypadkach zasychanie całych pędów. Rośliny są bardzo osłabione gdyż szkodnik szybko się rozmnaża, a nowe pokolenia zasiedlają sąsiednie modrzewie. Część dorosłych samic przelatuje na świerki i tam powoduje charakterystyczne dla ochojnika objawy. Na końcach młodych pędów tworzą się szyszkopodobne zniekształcenia – galasy.