Orzech włoski

ORZECH WŁOSKI (Juglans regia) to drzewo liściaste z rodziny orzechowatych (Juglandaceae). W stanie dzikim występuje na Bałkanach, w południowo-wschodniej Europie, południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji, w Himalajach, w północnej Mjanmie i południowo-zachodnich Chinach. W Polsce pospolicie uprawiany i często dziczejący, w niektórych rejonach kraju zadomowiony. Owocem jest orzech zawierający duże ilości soli mineralnych oraz witamin (z grupy witamin E oraz B) a także zdrowe tłuszcze, białka i węglowodany. Roślina zaczyna owocowanie między 12 a 15 rokiem życia i trwa ten powtarzalny proces ponad 500 lat.

Stanowisko

Orzech włoski jest typowym gatunkiem światłolubnym wymagającym stanowisk przewiewnych oraz bardzo dobrze naświetlonych i ciepłych. Szczególnie est wrażliwy na przymrozki majowe, które niszczą kwiaty i ograniczają znacznie plonowanie owoców.

Wymagania

Orzech włoski wymaga gleb żyznych, ciepłych oraz głębokich ze względu na głęboko korzeniący się system korzeniowy. Aby uniknąć zastoisk wody gleba powinna być przepuszczalna a odczyn gleby zbliżony do obojętnego. Przez cały sezon wegetacyjny roślina wymaga systematycznego nawożenia. Co do zapotrzebowania w wodę orzech jest wymagający szczególnie w okresie zawiązywania i wzrostu owoców. Podczas pielęgnacji drzew wymagane są tylko cięcia sanitarne. Usuwamy pędy oraz konary nadłamane i usychające.

Najczęściej występujące choroby:

Antraknoza orzecha włoskiego – to najgroźniejsza choroba grzybowa orzecha włoskiego. Jej źródłem mogą być m.in. stare liście. Infekcja rośliny najczęściej następuje wilgotnej pogody. Objawy choroby są widoczne zarówno na liściach, pędach, jak i owocach. Na liściach (między nerwami) pojawiają się duże żółte plamy, które z czasem brunatnieją. Zainfekowany liść ostatecznie usycha. Na spodniej stronie blaszki liściowej można zobaczyć czarne zarodniki grzyba. Podobne objawy występują na owocach. Natomiast porażone pędy zamierają.

Najczęściej występujące szkodniki:

Pilśniowiec orzechowy – to roztocz, który wysysa sok z liści (podobnie jak mszyce). Zimuje w pąkach. Objawy zaatakowania przez szpeciela są podobne jak obawy żerowania mszyc: zwijanie, żółknięcie i opadanie liści.