Mak syberyjski
MAK SYBERYJSKI (Papaver nudicaule) – nazywany także nagołodygowym, rośnie dziko na tere-nach arktycznych i subarktycznych, gdzie jest rośliną wieloletnią. Dorasta do wysokości 40 cm. Ma delikatne łodygi i szarozielone, zatokowo wcinane liście pokryte szorstkimi włoskami. Kwiaty są żółte, o zaokrąglonych płatkach; kwitnienie przypada w czerwcu i lipcu. Owocem jest torebka. Do uprawy polecane są mieszanki, np. ‘Summer Breeze’ – o kwiatach pomarańczowych i żółtych i małych liściach. ‘Meadow Pastels’ – o okazałych liściach i dużych kwiatach: białych, żółtych i pomarańczowych oraz ‘Wonderland’ – czterobarwna, niska do uprawy w pojemnikach. Mak nagołodygowy nadaje się do tworzenia grup ogrodowych, a także do uzupełnienia rabaty bylinowej i ogrodu skalnego.
Stanowisko
Mak nagołodygowy dobrze rośnie na glebach wapiennych, piaszczysto-gliniastych, niezbyt suchych, w miejscach słonecznych.
Wymagania
Wiosną sieje się wprost do gruntu wczesną wiosną, do połowy kwietnia. Odległość między rzędami powinna wynosić 2-25 cm, a siewki w rzędach przerywa się co 8-10 cm. Można też nasiona wysiać jesienią i wtedy rośliny kwitną już w maju.
Najczęściej występujące choroby:
Rdze - występują w postaci okrągłych, pomarańczowych brodawek na liściach. Chorobie sprzyja wilgoć oraz chłodne stanowiska. W walce z chorobą niezbędne jest niszczenie porażonych części roślin oraz stosowanie środków ochrony roślin.
