Floks Drummonda
FLOKS DRUMMONDA (Phlox drummondii) - dziko rośnie z Ameryce Północnej, osiągając wysokość 15-40 cm. Łodygi są silnie rozgałęzione i dość gęsto ulistnione, liście szeroko-lancetowate i podobnie jak łodygi – pokryte włoskami. Czerwone kwiaty są zebrane w okazałe, gęste kwiatostany. Płomyk kwitnie od czerwca do jesieni. Owocem jest stożkowata torebka. Odmiany różnią się przede wszystkim wysokością roślin, a także barwą i kształtem kwiatów. Kwiaty mogą być jedno i dwubarwne; gama barwa jest bogata – od białej, przez różne odcienie różowej i czerwonej do fioletowej. Dwubarwność polega na smugowaniu płatków lub kontrastowym zabarwieniu ich nasady, tworząc tzw. „oczko”. Płatki są najczęściej zaokrąglone, ale mogą być zaostrzone, gwiazdkowate, jak np. u ‘Twinkle’. Największe znaczenie maja odmiany karłowe, o zwartym pokroju i wysokości 15-20 cm. Do cennych należą odmiany z grupy ‘Crystal’, ‘Palona’, ‘Dolly’ i ‘Hercules’ F1, o szerokiej gamie barw, chętnie uprawiane w różnokolorowych mieszankach. Nieco silniej rosną odmiany z najnowszych grup: ‘21th Century’ F1 i ‘Ethnie’ F2. Odmiany karłowe są bardzo cennymi roślinami do obsadzenia różnego rodzaju pojemników, a także skrzynek balkonowych. Nadają się również na kwietniki i brzegi rabat.
Stanowisko
Floks dobrze rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych.
Wymagania
Rozsadę przygotowuje się pod osłonami, od końca marca. Rośliny sadzi się na miejsce stałe w połowie maja, w odstępach 15 x 25 cm. Podczas długotrwałej suszy rośliny wymagają systematycznego podlewania. W latach chłodnych i wilgotnych kwitnienie jest bardzo słabe.
Najczęściej występujące choroby:
Szara pleśń - na liściach i kwiatach pojawia się szary nalot, który w krótkim czasie obejmuje coraz większą powierzchnię roślin. W niesprzyjających warunkach choroba rozwija się bardzo szybko i może ebuliobjawów wykonujemy oprysk (np. Switch 62,5 WG, Signum 33 WG, Polyversum WP).
Najczęściej występujące szkodniki:
Mszyce - są jednymi z najgroźniejszych szkodników w uprawie kwiatów. Często są niewidoczne gdyż żerują na pędach pod kwiatami i liśćmi. W przypadku mszycy zielonej kolor dodatkowo utrudnia ich identyfikację. Wysysają soki przez co powodują osłabienie roślin. Zwalczanie środkiem Mospilan 20SP lub preparatami pochodzenia naturalnego, np. Emulpar Spray lub Agrocover Spray.