Portulaka warzywna
Portulakę uprawia się głównie dla mięsistych, drobnych liści. Zawierają one dużo soku o delikatnie kwaskowatym smaku. Listki nadają się do sałatek, ale można je dodawać także do dań duszonych i pieczonych. Bardzo dobrze smakują w sokach oraz koktajlach z innymi warzywami i owocami. Mięsiste oraz soczyste są także łodygi portulaki. Można je gotować, a następnie serwować np. jako przystawkę czy dietetyczną przekąskę (wspomagają trawienie, zawierają kwasy omega 3 oraz witaminy A i C).
Stanowisko

Portulakę sieje się od maja do lipca. Wschodzi i rośnie bardzo szybko. Pierwsze listki można zrywać już po miesiącu od siewu. Nasion portulaki nie należy przykrywać ziemią. Trzeba je rozsypać na grządce lub w donicy, a następnie lekko przyklepać dłonią.
Wymagania

Liście i łodygi portulaki ścina się cały sezon. Z metra kwadratowego grządki można ich zebrać około 2 kg. Rośnie niezawodnie w prawie każdej ziemi. Plon jest jednak większy, jeśli w ziemi jest dużo masy organicznej, np. kompostu. Jeżeli go brak, ziemię warto wymieszać przed siewem z nawozem granulowanym naturalnego pochodzenia.
Najczęściej występujące choroby:

Mączniak rzekomy - na górnej stronie blaszek liściowych widoczne są duże, żółte, a po spodniej fioletowe plamy, często obejmujące prawie całą powierzchnię. Z kolei po dolnej stronie liści w miejscu plam tworzy się obfity, jasny nalot zarodnikowania. Z czasem silnie porażone liście brązowieją i obumierają.
Najczęściej występujące szkodniki:

Mszyce - są jednymi z najgroźniejszych szkodników w uprawie warzyw. Często są niewidoczne gdyż żerują na pędach pod liśćmi. W przypadku mszycy zielonej kolor dodatkowo utrudnia ich identyfikację. Wysysają soki przez co powodują osłabienie roślin. Zwalczanie środkiem Mospilan 20SP lub preparatami pochodzenia naturalnego, np. Emulpar Spray.