Róże

Aby róże zdrowo rosły i pięknie kwitły muszą rosnąć na stanowisku słonecznym i przewiewnym (nieliczne odmiany znoszą zacienienie). W cieniu i dużym zagęszczeniu będą gorzej rosły i kwitły mniej obficie, a także mogą być częściej atakowane przez choroby grzybowe.

Pod uprawę róż najlepsza będzie gleba żyzna, lekka i przepuszczalna o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie (w granicach 6-6,5 pH). Róże źle znoszą przesadzanie, dlatego nie zaleca się przesadzać starszych egzemplarzy. Róże wymagają podlewania, jednak niezbyt częstego, głównie w czasie letnich upałów, a także po posadzeniu i przesadzeniu. Regularne podlewanie jest konieczne w przypadku młodych roślin. Sprzyja ono rozrostowi systemu korzeniowego. Starsze rośliny z silnymi i rozrośniętymi korzeniami są mniej wrażliwe na krótkotrwałe okresy suszy i potrzebują rzadszego nawadniania. Róże wymagają także intensywnego i regularnego nawożenia doskonale nada się nawóz ZADBANE KWIATY do róż z mączką bazaltową. Jeśli o nim zapomnimy szybko poinformują nas o braku niezbędnych pierwiastków w glebie w postaci gorszego wzrostu, słabszego kwitnienia i podatnością na choroby. Coroczne cięcie róż na wiosnę jest zabiegiem niezbędnym. Pozwala ono utrzymać roślinę w pożądanym kształcie oraz usunąć pędy martwe i chore. Ma także pozytywny wpływ na wzrost i obfite kwitnienie. Zaniechanie cięcia spowoduje nadmierny wzrost pędów, zbyt duże ich zagęszczenie oraz coraz słabsze kwitnienie. Róże zabezpieczamy na zimę, gdyż mogą przemarznąć, zwłaszcza w mroźne zimy bez śniegu. Wokół podstawy pędów usypujemy 15-20 cm kopczyk z ziemi liściowej lub torfu. Kopczyki okładamy stroiszem – gałązkami roślin iglastych. Część nadziemną możemy osłonić białą agrowłókniną lub słomianym chochołem.

Mączniak prawdziwy róży - to jedna z najczęściej występujących chorób pochodzenia grzybowego na róży. Pierwsze objawy w postaci białego nalotu pojawiają się w maju. Porażone liście są zdeformowane, a ich brzegi lekko zwijają się ku dołowi. Gdy choroba wystąpi w dużym nasileniu może dojść do zahamowania kwitnienia i opadania liści. Porażone rośliny gorzej znoszą niekorzystne warunki panujące podczas zimy.

Szara pleśń - na płatkach kwiatowych pojawiają się brązowawe, wodniste plamy, które szybko powiększają swoją powierzchnię. Na porażonych tkankach pojawia się obfity, szary nalot. Dalszy rozwój choroby może doprowadzić do zamarcia całej rośliny. Chore pędy należy wycinać i spalić. Należy unikać zraszania roślin wieczorem gdyż pozostawiając mokre rośliny na noc stwarza się idealne warunki do rozwoju grzyba. Skuteczne preparat to Switch 62,5 WG.

Czarna plamistość róży - to jedna z najgroźniejszych chorób róży. Objawami tej choroby są czarne plamy na liściach. Porażone liście żółkną. Krzew broniąc się wytwarza przed nadejściem jesieni nowe liście, w wyniku, czego krzewy zimą łatwiej przemarzają. Skuteczny preparat to Stoper AE.

Mszyca różano-szczeciowa - żerują w koloniach na pąkach kwiatowych i pędach wierzchołkowych. Na wskutek żerowania wzrost roślin jest zahamowany, a pąki kwiatowe zdeformowane. Zwalczanie preparatem Mospilan 20 SP.

Skoczek różany - wskutek żerowania tego szkodnika na dolnej stronie liści, górna strona pokrywa się drobnymi, białymi plamkami. Początkowo pojawiają się one wzdłuż nerwy głównego, a z czasem całe liście stają się białe i opadają. Po dolnej stronie liścia dostrzec można drobne, jasne owady. Na wiosnę trzeba przyciąć pędy i je spalić.

  Nimułka różana - ta błonkówka występuje na różach rosnących na stanowiskach zacienionych i wilgotnych. Podczas składania jaj, samica nakłuwa liść. W wyniku nakłucia, liście zwijają się wzdłuż nerwu głównego brzegami do dołu. Wewnątrz żeruje jedna lub dwie larwy, które zeskrobują tkanki z dolnej strony liścia. Uszkodzone liście mają kolor pomarańczowy, zasychają i opadają. Zwalczanie preparatem Mospilan 20 SP.