Portulaka wielkokwiatowa
PORTULAKA WIELKOKWIATOWA (Portulaca grandiflora) - ojczyzną jest Argentyna i Brazylia. Rośliny mają grube, soczyste, pokładające się łodygi i dlatego osiągają wysokość zaledwie 10-15 cm. Liście są małe, wałeczkowate, ułożone skrętolegle, a pod kwiatem skupione w rozetkę. U nasady liści wyrastają pęczki delikatnych włosków. Kwiaty, osadzone pojedynczo lub po kilka na szczycie pędu, mają średnicę 2-4 cm i otwierają się tylko w dni słoneczne. Rośliny kwitną przez całe lato. Owocem jest okrągła torebka. Barwa i wypełnienie kwiatów to najważniejsze cechy różniące odmiany uprawne. Skala barw jest bardzo bogata: od białej, żółtej i pomarańczowej w różnych odcieniach aż do karminowej i purpurowej. Kwiaty mogą być pojedyncze, półpełne jak w grupie ‘Cupido’ F1 i pełne, różyczkowate. Do najnowszych należą odmiany heterozyjne z grupy ‘Sunshine’ F1, ‘Margarita’ F1 czy ‘Sundance’ F2. Te ostatnie mają kwiaty otwarte przez cały dzień, niezależnie od pogody. Do uprawy w pojemnikach polecana jest mieszanka ‘Sundial’ F1, o bardzo niskim wzroście oraz kwiatach półpełnych i pełnych. Zarówno odmiany, jak i wielobarwne mieszanki są jednymi z najpiękniejszych kwiatów jednorocznych do ogrodów skalnych, na murki i obwódki. Z portulaki tworzy się też kobierce wzdłuż przejść i alejek na działkach i w ogrodach przydomowych.
Stanowisko
Portulaka dobrze rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych, średnio zasobnych w składniki pokarmowe. Obficie kwitnie w miejscach ciepłych, słonecznych.
Wymagania
Nasiona sieje się w końcu marca lub na początku kwietnia, w chłodnej szklarni, a siewki pikuje po kilka do palet wielodoniczkowych. Rośliny sadzi się do gruntu w maju, w rozstawie 25x15-20 cm. Nasiona można siać także wprost do gruntu w maju, ale podczas deszczowej pogody siewki są atakowane przez choroby grzybowe i masowo Gina. Latem długotrwała susza powoduje zamieranie pąków kwiatowych.
Najczęściej występujące szkodniki:
Mszyce - są jednymi z najgroźniejszych szkodników w uprawie kwiatów. Często są niewidoczne gdyż żerują na pędach pod kwiatami i liśćmi. W przypadku mszycy zielonej kolor dodatkowo utrudnia ich identyfikację. Wysysają soki przez co powodują osłabienie roślin. Zwalczanie środkiem Mospilan 20SP lub preparatami pochodzenia naturalnego, np. Emulpar Spray lub Agrocover Spray.