Celozja pierzasta

CELOZJA PIERZASTA (Celosia argentea var. plumosa) - rośnie dziko w Indiach, gdzie osiąga wysokość 1 m. Łodygi są słabo rozgałęzione, a liście okazałe, podłużnie-jajowate lub lancetowate, czerwono nabiegłe. Podobnie jak u szarłatów, pojedyncze kwiaty są bardzo małe, purpurowe, zebrane w zbite kłosy. Rośliny kwitną od lipca do jesieni. Owocem jest orzeszek. W stanie naturalnym występują formy o kwiatostanach piramidalnych od których wywodzą się odmiany uprawne. Poza kształtem i barwą kwiatostanu różnią się także wysokością roślin. Najpopularniejsze celozje pierzaste o niskim wzroście, 20-25 cm, to wielobarwne mieszanki ‘Hopkin’ i ‘Kimono’. Na kwiat cięty polecane są natomiast wysoko rosnące, do 40-60 cm, ‘Sparkler’ i ‘Century’. Celozja nadaje się na kwietniki, do sadzenia w pojemnikach, a wysokie odmiany do uprawy na kwiat cięty pod osłonami.

Stanowisko

Celozja dobrze rośnie na glebach ciepłych, przepuszczalnych, żyznych, w miejscach słonecznych.

Wymagania

Rozsadę przygotowuje się już od połowy marca w szklarni lub tunelu foliowym. Rośliny sadzi się na miejsce stałe co 25-30 cm, w końcu maja, gdy minie obawa przymrozków.

Najczęściej występujące choroby:

Mączniak rzekomy - na górnej stronie blaszek liściowych widoczne są duże, żółte, a po spodniej fioletowe plamy, często obejmujące prawie całą powierzchnię. Z kolei po dolnej stronie liści w miejscu plam tworzy się obfity, jasny nalot zarodnikowania. Z czasem silnie porażone liście brązowieją i obumierają. Należy wykonać oprysk preparatem Evasiol.

Najczęściej występujące szkodniki:

Mszyce - są jednymi z najgroźniejszych szkodników w uprawie kwiatów. Często są niewidoczne gdyż żerują na pędach pod kwiatami i liśćmi. W przypadku mszycy zielonej kolor dodatkowo utrudnia ich identyfikację. Wysysają soki przez co powodują osłabienie roślin. Zwalczanie środkiem Mospilan 20SP lub preparatami pochodzenia naturalnego, np. Emulpar Spray lub Agrocover Spray.