Begonia stale kwitnąca (Ukośnica)

Begonia.jpg

Begonia stale kwitnąca (Ukośnica)

BEGONIA STALE KWITNĄCA (Begonia semperflorens) to popularna roślina rabatowa i balkonowa o ozdobnych kwiatach, jak i liściach. Liście są niesymetryczne o różnym kącie u nasady liścia, stąd polska nazwa begonii – ukośnica. Kwiaty pojawiają się już w VI i są ozdobą rośliny aż do mrozów. Najczęściej spotykane są odmiany o kwiatach w różnych odcieniach koloru czerwonego, różowego i białego.

Stanowisko

stanowisko icon

Begonia stale kwitnąca najlepiej się udaje zarówno w słońcu, jak i w półcieniu. Co do gleby to wymaga ziemi torfowej. Gleba oczywiście powinna być zasobna w składniki pokarmowe (zarówno makro jak i mikroelementy), lekka i przewiewna. Do tego aby rośliny pięknie i obficie kwitły należy systematycznie dostarczać im w okresie wegetacji wody. Należy także pamiętać aby nie podlewać bezpośrednio liści, gdyż woda może doprowadzić do powstania tzw. „nekroz” wodnych. Aplikacja powinna odbywać się „pod” korzeń.

Wymagania

wymagania icon

W okresie intensywnego wzrostu begonii oraz obfitego kwitnienia rośliny te wymagają systematycznej aplikacji nawozów mineralnych zawierających azot, potas, fosfor jak i mikroelementy. Begonie źle rosną w zbyt ciasnych pojemnikach. Korzenie wówczas zaczynają obumierać co w konsekwencji może ograniczyć rozwój części nadziemnej roślin.

Uprawa begonii z siewu
Niektóre odmiany łatwo zawiązują nasiona. Są bardzo drobne. Wysiewamy je na przesiane podłoże (np. w kuwecie) w styczniu lub lutym, nie przysypując ziemią i przykrywamy pojemnik. Gdy siewki wypuszczą po dwa listki, pikujemy je (np. przy użyciu patyczka) w rozstawie 1 x 1 cm, a po 2-3 miesiącach sadzimy pojedynczo do doniczek. Uzyskane w ten sposób okazy będą miały nieco inne wzory na liściach niż rośliny mateczne. Pod koniec kwietnia rośliny można rozpocząć hartować, a na miejsce stałe wysadzić w połowie maja.

Najczęściej występujące choroby:

choroba icon

Szara pleśń - objawy to przede wszystkim szary, puszysty, pylący nalot, a także brunatne plamy na łodygach. Porażone szarą pleśnią pąki kwiatowe brunatnieją i zamierają.

Najczęściej występujące szkodniki:

szkodniki icon

Mączlik szklarniowy - jego wielkość dochodzi do 1,5 mm długości. Szkodnik wysysa soki z liści. Początkowo występują żółtawe plamy i marszczenie się liści. W końcowym efekcie całe blaszki liściowe żółkną, zasychają a następnie opadają. W wyniku żerowania szkodnika następuje osłabienie wzrostu rośliny a także zeszpecenie lepkimi wydzielinami tzw. rosa miodowa, na której rozwijają się grzyby czerniowe. Sprawdzonym sposobem zwalczania mączlika szklarniowego jest wykorzystanie żółtych tablic lepowych, które umieszcza się w pobliżu skrzynek z kwiatami. Prostym i w miarę skutecznym sposobem jest wyłapywanie dorosłych owadów odkurzaczem. Zabieg ten najlepiej jest przeprowadzać wcześnie rano, gdyż z powodu niższej temperatury owady są mało ruchliwe. W walce ze szkodnikami warto wykorzystać także napar tytoniowy, którym wykonujemy oprysk. W przypadku masowego występowania szkodników należy wykonać oprysk preparatem owadobójczym o działaniu układowym, np. Mospilan 20SP.

Mszyce - są jednymi z najgroźniejszych szkodników w uprawie kwiatów. Często są niewidoczne gdyż żerują na pędach pod kwiatami i liśćmi. W przypadku mszycy zielonej kolor dodatkowo utrudnia ich identyfikację. Wysysają soki przez co powodują osłabienie roślin. Zwalczanie środkiem Mospilan 20SP lub preparatami pochodzenia naturalnego, np. Emulpar Spray lub Agrocover Spray.

Zapisz się do newslettera i pobierz bezpłatne poradniki!